Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (1717)

Әкешім

Аялайды әкешім,
Аямайды мәпесін.
Әке деген – асқар тау,
Әке деген – шат есім.

Толық

Алфавиттің жүйесі

Алфавитті аш, қалқам,
«А» әрпімен басталған.
Жаратылыс жүйесі –
Бар әлемнің иесі;

Толық

Менің елім

Тауларда не көп?
Бұлақ көп,
Бақ көп!
Бауларда не көп?

Толық

Қарақұм

Қарақұм бұл –
Қара құмдар:
Өңсіз өлке,
Нала, мұң-зар...

Толық

Күн

Балақай,
Сені шын
Тынымсыз өбемін.
Жерге де сен үшін

Толық

Отаным

Күн нұры елжіреп,
Аспаннан ағады.
Тұрады мөлдіреп
Жүзімдер сабағы.

Толық

Отардағы от

Батуға да
Таяп қалды күміс күн.
Түн жақындап,
Салқын жапты құм үстін.

Толық

Дауыл

Дауыл тұрып бір күні,
Құмды келіп суырды.
Тықты ініне кірпіні,
Түлкі, қарсақ, суырды.

Толық

Сыбызғы

Егер тартып қараса,
Сыбызғы үні тамаша!
Дала ұйып тұр тыңдап.
Ойна, сыбызғы!

Толық

Тасқын

Тым қаталсың,
Биіктен
Құлап аққан сел-тасқын.
Ойнақтайсың киіктей

Толық

Таң

Алтын таңмен арайлы
Жайқалар бақ балбырап.
Гүлдендіріп маңайды,
Анарлар тұр албырап.

Толық

Шөлдегі жаңбыр

Асып белес, белдерден,
Шалғай жатқан елдерден,
Бұлт келіп шөлейтке,
Жауды жаңбыр шелектеп.

Толық

Қызғалдақтың түсі

Қыр астына күн батты,
Қауашағын гүл жапты.
Қара құс боп түн келді,
Түс көреді гүл де енді.

Толық

Жел мен жантақ

Бірде гулеп жел тұрып,
Екпіндей кеп ентігіп,
Жапандағы жантаққа
Былай деді желпініп:

Толық

Қызғалдақтар жыры

Қуқыл тартып құмда күйген шөптердің
Арасында біздер бірге солсақ та,
«Қызғалдақтан енді қалар жоқ белгі», –
Деген адам жаңылады сол шақта.

Толық

Ботақан

Жотасында
Өркеші,
Бота –
Құмның еркесі.

Толық

Құралай

– Ұстап алып даладан,
Байлап қойдық манадан.
Достасайық, кәне, біз,
Бірге ойнайық бәріміз.

Толық

Құс әні

Жадыра, күн жалынды,
Жылыт балапанымды.
Өтінемін, жарығым,
Қыздыршы оның мамығын.

Толық

Бұлақ

Үиі тәтті бал бұлақ,
Тыңдай білсең болғаны.
Сыңғырайды ән құрап,
Қоңыраудай қолдағы.

Толық

Жаз жарқыным

– Құп болсын тілегің,
Айтшы, жаз, жарқыным,
Қай жаққа жібердің
Таңғы ауа салқынын?

Толық