Әперші!
Мейірім тосқан күн бопты,
Онсыз қызық кіл жоқты,
Әперші деді атаға
Әйдік өзінен бір допты.
Ішің бәрін сезеді,
Ілгеріні кезеді.
Томпаңдаған қызымның
Төрт жастағы кезі еді.
Тамақтың буы бұрқырап,
Төргі дастархан құлпырад.
Бас ұстаған ақсақал
Бермекші балаға бір құлақ.
Ішіп болып тамақты,
Кірісемін жұмысқа.
Жуам кесе, табақты,
Су құйып ап ыдысқа.
Қолға кітап тигеннен,
Таудай болып үйге енгем.
«Анашым» деп жазуды,
«Әліппеден» үйренгем.
Ойнап жүріп топ бала
Кәмпит жайлы таласты.
Жиналды да топтана,
Бір-біріне қарасты.
Суретін мен бір адамның
Салайын деп қалам алдым.
Дөңгелентіп басын салдым,
Екі сызып қасын салдым.
Көзілдірік ап келдім,
Әжем қалды қуанып.
– Сенің қалам-дәптерің,
Көрінді, – деп, – бәрі анық.
Таңертеңмен ойнайтын,
Ойынға бір тоймайтын.
Марал деген баланың
Сұрағы жоқ қоймайтын.
Түйе баласын «бота» дейміз,
Кішкене бір жота дейміз.
Жылқы баласын «құлын» дейміз,
Желбіреген тұлым дейміз.
- Оразбай Сарыбаев
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі