Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (156)

Аванс

Емес сөзді іздесем көпке таныс,
Аузыма кеп түседі, тек "аванс".
Ондағы мәніс,
Ертең дем алыс...

Толық

Бет пен ет

Кетеді есің шығып ет жегенде,
Дәл мұндай болмас едің ептегенде,
Аузыңнан ағып төмен майың жатыр,
Осы етті ауыз жемей, бет жеген бе?

Толық

Мығымбай

Мығымбай десе мығымбай,
Араққа тыққан тығындай.
Қойып қалса түбіне,
Ұшқалы тұрған шыбындай.

Толық

Өсекшілерге

— Ой, аллай жұрттың сақта өсегінен,
Айтатын тұрмай жатып төсегінен,
Үндемей құлағыңды түре берсең,
Артатын бүгінгісі кешегіден.

Толық

Қой — дай-дайын "қонағасы"

Қозы әкелсе ұсақ келді,
Қозы орнына тұсақ келді.
Тұсақ келіп тұрысымен,
Жалақтаған пышақ келді.

Толық

Төкебай

Қара торы, сұлу жігіт Төкебай,
Білімі бар, сөйлер сөзге өте бай.
Жастың жайнап, жүрген жері тамаша,
Жылдар жылжып, қызығымен өтеді ай.

Толық

Баздағы бүркіт

Баз бастығы Бүркіт болды,
Барып тұрған қырсық болды.
Баздың барлық дүниесін,
Тұмсығымен түртіп көрді.

Толық

Досыма хат

Бірге оқыған, бірге өскен жолдасым,
Айтып қояр, бұл саған болмасын сын.
Түзететін мініңді айтып тұрмын,
Екіншілей қайталау болмас үшін.

Толық

Масылбай

Қыс қылышын сүйретіп,
Жалт еткенде жасылдай,
Жастықтан басын көтерді,
Амалсыздан Масылбай.

Толық

"Мәйлі" — пускай

Директор бізде Дауылов болатын,
Күн суық болса ауырып қалатын.
Күні жылы, үй жылы, жұтатын болса
Күлімдеп, тіпті, сауығын қалатын.

Толық

Қызыл тұмсық Қызылбай

Қызылбайды жұрт "қызыл тұмсық" дейді,
Барып тұрған қырсық дейді.
Үлкендігі бармақтай,
Ілгірлігі қармақтай.

Толық

Қағазбен орылған шөп

Қағазда жортып қаламы,
Алмайды бір сәт дамылды.
Ақпармен шарлап қаланы,
Қағады күнде дабылды.

Толық

Перекатов қалды жатып

Біздің жолдас Перекатов,
Қалғып кетті ойлап жатып.
Көз алдында үш жүз бе екен,
Комбайн тұр шаңға батып.

Толық

Бастық пен жастық

Таңертеңгі азанда,
Қойдың еті шымырлап
Қайнап жатыр қазанда.
Серпе сипап жастықты,

Толық

Кітапхананың арызы

— Ауданда біз шет тұрамыз,
Кейде жым-жырт боп тұрамыз.
Жел шамалы ызың етсе,
"Бізге келеді" — деп тұрамыз.

Толық

Танаубай мен Балаубай

Біреу мал, біреу бал жесе,
Біреу қазы мен қарта, жал жесе,
Біздің Танаубай минут жейді.
Балаубай оны былай суреттейді:

Толық

Дей-дей...

Сылтауы көп Сиқымбай,
Шашылған желмен қиқымдай,
Жүргені ылғи бобырап,
Өз орнында бір тұрмай,

Толық

Қыс пен жалқау

— Кәрлі қыс: ұртында қар, мұртында мұз,
Сұрапыл қан майданда бір тұрғанбыз.
Арқау ғып аязыңды ашу - көкке,
Ажалға қарсы бірге ұмтылғанбыз.

Толық

Содырларға бір сойқан

— О, қайдасың, Бәти - ау,
— Не боп қалды апырау?
— Госконтроль — бақылау,
Тексеретін болыпты.

Толық

Жалтақбай

Қиынырақ жұмыс көрсе бұлт етіп,
Жататындар қашатындар бар әлі,
Көзге іліксе, қолға түссе гүрс етіп,
Жығылғыш та, ауырғыш та болады.

Толық