Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Мақалалар (5) Өлеңдер (10)

Күзгі көңіл

Көлегейлеп Күн нұрын,
Аспанның да қабағы қатуланып тұр бүгін.
Түрер оның желіккен жел түндігін...
Жұбатады ал, бірақ

Толық

Күз аңқыған

Сыпырғыш емес дала гүлінің сабағына отырып күлтесіне сүйеніп,
Бағытсыз әлдеқашан әлдейқада ұшып барамыз
Армандарым ойлар астында жиі өліп
Күздің иісі аңқиды

Толық

Сары ала жапырақ

Күз келді тағы, саудырап сары жапырақ,
Сары ала сәуле сарғайды күллі атырап.
Кешегі анау – желегі жалау көк терек
Сып-сида болды қаққанша қасты қапыда

Толық

Сүйшi күздi

Неге екенi, қыздары бiздiң өңiр,
Желдi салқын сүймейдi, күздi қоңыр.
Көктеменi жүредi жырға қосып,
Үздiге бiр.

Толық

Қараша

Қараша айы, қара суық,
Қара жел тұр аласұрып.
Қарасырап тірлік көзі,-
Қарауытқан қар асынып.

Толық

Сары жапырақ

Сары жапырақ – сарғайған жүрек,
Келгендей ұшып шалғайдан жүдеп.
Тентек жел оның тағдыры шығар,
Араша сұрап талды айналды кеп.

Толық

Тұманды күн, күзгі түн…

Желегінен айырылып күзгі бақ,
Саудырайды жапырақтар жүз құрақ.
Әйнектерді сызып ағып тамшылар
Шатырлардан жатыр шала мұз құлап.

Толық

Күз

Өз қанына малшынып, тағы да бір күн өлді,
Аспан төмен салбырап, бұлтқа айналған жын өрді.
Екілене үдеген есер жаңбыр сорғалап,
Топырақты жердегі есалаң қып жіберді.

Толық

Күзгі мұң

Сарғайып жатты кешегі жасыл жапырақ,
Мүлгіді сосын айналадағы атырап.
Қайтқан құстардың қанат суылына қаныққан,
Шайырлар бүгін күз жайлы өлең оқымақ.

Толық

Қарашаның қара суық кеші бір

Қарашаның қара суық кеші бір,
Ойға оралтты сол бір жанның есімін.
Жауыннан ба, қауымнан ба,
Сағыныш Намазшамова

Толық