Сүйегін тастап бабаның,
Жетім қалды молалар.
Шымшиды кейде сараң мұң,
Сағымдай болып жоталар...
Ей, мазасыз, мені қажытпашы,
Жаман ойдың түймелерін ағытпашы.
Қарияға дуалы бата сыйлап,
Жас өренді адал жолға бағытташы.
Жанбаған жалындамайды,
Түнек қып мынау маңайды.
Маздаған шоққа үміт бер
Жарық қыл жан сарайды.
Әр ғасырда намыстың қымбат бағасы,
Қымбат алтын дәстүр,салт-санасы.
Жалғап келген сонау отты жылдардан
Бас ием саған ұлылардың АНАСЫ!
Ұзақ көңіл бөлмесем,
Бұл – уақытсыз дедің бе?
Сенсіз қалып өзгеше,
Бұл – бақытсыз дедің бе?
Қара қазақ делебесі қозғанда,
Бар пәрменмен биікке қол созғанда .
Желден жүйрік жүйіткіген қиялым
Дүбірлеген қазанаттан озғанда
Мен білетін бұл күзден сиқыр көргем
Алтын түспен аптайтын сиқын білгем
Бір уақытта қойылымын аяқтай қап
Көрерменнің жасаураған жасын өрген
Кербез қылықтым, даралы мүсін,
Сілтедім тағы қаламның ұшын.
Тас жүрек болып жаралғанбысың?
Жанымды менің жаралау үшін!
Туған тілім елімнің тірегісің
Туған тілім мәңгілік жүрегімсің
Өзге тілді білсем де сені ұмытпан
Оған жетер білемін жігер күшім
Бір қыз бар, бұл күнде маған ұнайтын,
Жүрегім, тек бір өзінді ғана қалайтын.
Жолықтырдым сендей сұлулық әлемін,
Сүйіп қалсам,кешірерсін енді қайтемін.
Қол созып, құшақ жайған күтемін деп,
Айтқаным бар,арман жетегінде кетемін деп.
Жүрсін бе мені әлі сағынып?
Көше бойын кезіп қанғырып.
Қара күздің шамын жағып,
Құстар да тұра алмайды дамыл қағып.
Тәтті елеске ұмсынып сезім құсы,
Мазалайды түнімді,таңымды алып.
Балалық шақ қой көп нəрсенің байыбына бармаған...
Менің нəзік жүрегімде күліп тұрғандай бар ғалам..
Естеліктер көп...кейбірі есте қалмаған
Балабақшада балалық шақтың қызығына қанбаған...
- Пьер Тейяр де Шарден
- Пьер Тейяр де Шарден
- Пьер Тейяр де Шарден
- Пьер Тейяр де Шарден
Барлық авторлар