Өлеңдер - Bilim

GulYali

Шыр етіп,дүние есігін ашқанымда,
Бесік жырын анашым бастадың да,
Ержеткіздің жаныңның саясында,
Бас ауыртпай,бір мен деп басқа мұңға

Тозған үй, қураған тал, кəрі қыстау
Сілтеген жолың бопты жаңылыстау
Сені қойшы... табасың бір амалын
Мендегі сағыныштың табы қысты-ау

Көзіме көрінбе сен, көрінбе сен
Сенсіз жүріп жатырмын өзімде есен
Түнде тыныш ұйқымда, түсім керім
Кінəм жоқ, мені ойлап көз ілмесең

Қалаға келдім
Қиын тағдырым күтті алдан
Шапағат күттім аулымдай көріп жұрттардан
Жетелеп келген

Сығалай берме,
жақсылығыма көз тігіп
Кеткенсің ауып,
қарайламастан ескі үміт!