Өлеңдер - Bilim

Nurken1988

Қазағымның көк байрағы желбіре,
Көсегесін көгертіп, жарқыратшы елді де.
Отанымның аясында әрқашан,
Көкке самға, самғат елмен ерді де.

Тіл – халқымның баға жетпес мұрасы,
Алшақтау ғой тіл мен алтынның арасы.
Өмірде жүрекке жылы тиер сөз болмаса,
Алтынмен адамның жазылмас жарасы.

Тау суының тұнбасындай тостағым,
Таусылуым бұлбұл ұшқан...бос бағым.
- Өміріңді өрнекті етіп өткізсей,
Көңіліңді көтер! – дейді достарым.

Қандасым-ай, қамкөңіл бауырым-ай,
Өзіңмен қоштасудың ауырын-ай.
Қайда жүрсең аман болса, пәк сәбиім,
Жалғыздың әрқашан да жары құдай.

Аз ба бізде көпке ұнаған сұлулар,
Реңі емес, жүрегінде жылу бар.
Қуыс кеуде сұлуларың – бос сурет,
Осыны аңғар таңдарында сүйген жар.

Қадірлісің сен маған, ана тілім,
Мақтанышы елімнің, қайран тілім,
Өзіңнен әріп танып, алдық білім.
Бойға сіңген ана тілдің арқасында