Өлеңдер - Bilim

naziraospanova82

Уа халқым! Менің де бар айтарым,
Құлақ салшы, ағайын-дос , қазағым,
Бүкіл халық жанын салып тойласа,
Мен қалайша ауыз ашпай жатамын.

Сағыныштан жан- дүниемді өртедім,
Өртедім де , ақ қағазға бүктедім.
Тағдырым-ау бұл қалайша болғаны?
Кең дүниеге мені тастап кеткенің.

Сен менің күнім едің жарқыраған,
Таласып таңмен бірге қоса атқан.
Сен менің айым едің толықсыған,
Сәулесін айлы түнде маған шашқан

1. Анашым - аяулымсың, ардақтымсың,
Бізге берген өмірдің бар жақсысын,
Түн ұйқысын төрт бөліп, төрт оянып,
Мен үшін кір шалмас- ақ жаулықсың.

Ей, адамзат, айқара аш көзіңді,
Құлақ түріп, көңілге алсаң сөзімді,
Нашақорлық- айналды заман құртына
Жүректі улап, таптады ғой сезімді.

Ояншы жүрек!
Қайта соқшы лүпілім,
Саған да керек,
Бұлқынып қайта күлуің!