Сенің көзің түпсіз терең тұңғиықтан жаралған
- 3
- 30
Сенің көзің түпсіз терең тұңғиықтан жаралған,
Сонда жатыр менде жүрген орындалмас бар арман.
Сенің жүзің көкте күннен, жерде гүлден нәр алған,
Шашың сенің - жан баспаған жапандағы қара орман.
Қарға адым жерде тұр еді менің бақытым...
Қарға адым жерде тұр еді менің бақытымҰстай алмадым,
Өткізіп қойып уақытын.
Сансырап, шаршап жүргенде,
Біреу тап келіп,
Қақты да кетті,
Айылы мықты, аты тың.
Тұратын еді,
Қол созым жерде, қарға адым
Қамсыздығымнан, қайтейін,
Ұстай алмадым.
Ғанибет етіп, тірлікке мына алданып.
Өлген жоқ бірақ,
Бақытқа деген арманым.
Ырзамын өзім тіршілік етіп жүргенге
Кімдерге жақпай.
Аяулы болып кімдерге
Бақыт дегенің - өмір кешу ғой білгенге,
Келуі де оңай,
Кетуі де оңай бір демде...
Пікірлер (4)
Пікір қалдырыңыз
Кешіргін, қала!
- 2
- 1
Көгенде қозы,
Желіде ңұлын байлауда.
Жерошақ бықсып,
Қазанда бағлан қайнауда.
батай
ерекше адамның ерекше өлеңдері ! Ондай адам 100 жылда 1ак туатын шығар№
Әдемі
Жақсы болған
Айша
Мұқағали Мақатаевтың Қарға адым жерде тұр еді менің бақытым... маған ұнады
л̑̈
Зор