Өлең, жыр, ақындар

Алтын көрсе

Бір ақсақал қатты сырқаттанып жатса керек. Туған-туыстарының үміті үзіліп, енді имансуын беруге дайындық жүргізіп жатады. Киіз үйдің іргесі түрулі тұрады. Ақсақалды қаумалаған жұрт тым-тұйық мұңға батып отырған сәтте, кер маралдай керілген бір әдемі қыз үй іргесінен өтіп бара жатады.

Отырған жұрт:

— Шіркін-ай, мына қыздың әдемісін-ай! — деп жапатармағай тамсанса керек.

Бұл дабырға елең еткен әл үстінде жатқан қарт жалма-жан басын көтеріп алып:

— Тамсанып отырған қыздарың қайсы? — деп мойын бұрып, — па, шіркін-ай, десеңші! — деп сұлу қызға көзінің қиығымен қиыла қараған екен.

 


Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз