Өлең, жыр, ақындар

Шоқанның Саққұлақ шешеннен бата алуы

Жазда ауылына демалысқа келген Шоқан Саққұлақ шешенді қонаққа шақырып, бірнеше күн оның тағылымды əңгімелерін тыңдайды. Дидарласу кезінде жас Шоқан қонаққа тосыннан сұрақтар қойып:

— Ақсақал, біреу жолдан адасса, кімнен ақыл сұрайды? — дейді.

— Шырағым, көнеден сұрайды.

— Көне адасса кімнен сұрайды?

— Көне адасса көргендіден сұрайды.

— Көргенді адасса, кімнен сұрайды?

— Көргенді адасса, көптен сұрайды.

— Көп адасса, кімнен сұрайды?

— Көп адасса, көп оқығаннан сұрайды.

— Көп оқыған адасса, кімнен сұрайды?

— Көп оқыған неге адассын! Əлгінде ғана Сатыбалдының Жаманқұлына күдіктеніп, оның Үмбеталы жырау туралы дастанын өзің де меннен сұрап анықтап алған жоқпысың? — дейді шешен. Содан соң:

— Асылы, ақыл — адамды аздырмайтын ем.

Білім — таусылмайтын кен.

Адамның басшысы — ақыл.

Жетекшісі — талап.

Шолғыншысы — ой.

Жолдасы — кесіп.

Қорғаны — сабыр.

Қорғаушысы — мінез.

Біліп туған бала екенсің,

Тумысыңнан дана екенсің, — дейді Шоқанға риза болған шешен.


Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз