Өлең, жыр, ақындар

Жастық шақ

Жастық шақ – терең жүзді сексен шақ,

соқыр шалды, мол шарап.

Кетерсің бір байқамай, азат тұтып аңғармай.

Қалай? Қашан өзіңнің айналғаныңа бір тарап?

 

Қырым-қырым, мол жүзді,

Кездесер бір алдыңнан,

Өзге түгіл, өзің де,

Сенер сенбес қалпыңда,

Қаларсың дымсыз бір дабылда.

 

Сол үшін де жастық шақ

Арналады білімге.

Кім келсе де алдыңа,

Кім кетсе де жаныңнан–

Білімің деген азығың, өмір бақи жаныңда.

 

Сүю, жылау, қайғыру –

Жастық шаққа тән белгі.

Көзің жетер ашылар,

Ес кіргенде басыңа.

 

Есің кіріп басыңа,

Жасың келіп жасыңа,

Жетрсің сен асылға,

Басқа елден қалыспа!

Талас тартын қашанда,

Білім деген азыққа.

 

Жастық – сенің ертеңіңнің кепілі.

Тот баспайтын ешқашан.

Сөз келтіртпес ешкімге – 

Себебі де сол шығар,

Жастығыңда көп білу,

Қартайғанда тоқ болар,

Көңіл деген алаңда.

«Journiverse» білім беру орталығының оқушысы: Ермек Елзада


Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер