Набоков Владимир Владимирович (22 сәуір, 1899, Петербург – 2 шілде, 1977, Монфё, Швейцария) — орыс және американ жазушысы, сыншы. Ақсүйектер отбасында дүниеге келген. Үй қызметшісі ағылшын ұлтының өкілі болған. Набоков екі өлеңдер жинағын шығарады, содан кейін 1919 жылы Ресейден кетіп, Кембридж университетіне оқуға түседі, бірақ 1925 жылы прозаға ауыса бастайды. 1919-40 жылдары Англияда, Германияда, Францияда өмір сүрді. АҚШ-қа көшіп келгенге дейін 1940 жылдан бастап керемет өмірбаянын сипаттап жазады «Говори, память» (1951). Ал «Короле, королеве, валете» (1928) атты шығармасында оның мәтінін танытатын күрделі стилистикалық тәсілдер байқала бастаған болатын. Оның романдарындағы негізгі тақырыптар өнер және оның әр қырынан көрінуі жайлы болды. Мысалы, «Приношении на казнь» (1938). Пародия элементтері «Дар» романында (1937-38) және соңғы еңбектерінде кездеседі. Ағылшын тілінде жазылған кітаптар қатарына үлкен сұранысқа ие болған даңқы мен атағы үлкен бестселлер кітаптары енді. Мысалы, «Лолита» (1955) кітабы жазушыға байлық әкелді және «Бледный Огонь» (1962), «Ада» (1969) шығармалары арқылы оны дүниежүзі мойындады. Сыни еңбектерінің арасындағы іргелі жұмыстары Александр Сергеевич Пушкиннің «Евгений Онегин» (4 тт., 1964) шығармасын аударуға және сипаттауға байланысты болды.