Өлең, жыр, ақындар

Сарбаз

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 4051
Бәрі, бәрі аяқ-қолы сау ұлдың
Перзенті боп октябрьдей дауылдың,
Шайқасатын
Бір-бір қылыш жонып ап,
Тақтайынан тақтай қоймай ауылдың.
Қаптаған ұл —
Үлкенің не?
Кішің не?—
Айқасатын миялы сай ішінде.
Өлгеніне қарамайтын «Уралап!»
Совет үшін,
Революция үшін деп.
Шұрқырайтын кепкен шыбық —
Атымыз.
Құласаңыз —
Тәртіп солай —
Жатыңыз!
Өлу үшін правомыз болатын,
Жоқ болатын жеңілуге хақымыз.
Тілейтінбіз, толысқанды, толғанды.
Майдан қылып сол төңірек,
Сол маңды,
Артық көрдік
Ақ генерал болғаннан
Чапаевтың жай сарбазы болғанды!
О-ой, не керек!
Ойын қызған шақтарда
Біз бөрідей тиюші едік ақтарға!
Ырза болмай Қадыр деген есімге,
Қызығушы ем Чапай деген аттарға.
Дауылдан соң,
Жаңбырдан соң,
Озонда
Түк қалмайды
Аппақ шаң да,
Тозаң да!
Қызыл болып —
Көзім жетіп жүр қазір —
Бостан-босқа шайқаспаппыз біз онда!
Жақсылықтың ұшқыны ұшып көзінен,
Қайтпайды ер бала күнгі сөзінен!
Мен өзімді
Революцияның
Әлі де
Бір кішкентай сарбазындай сезінем!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Наубай

  • 0
  • 0

Наубай жұмыс істейді
Жатқаныңда ұйықтап.
Ақ қалпағы түспейді
Баса киген миықтап.

Толық

Күншуақ

  • 0
  • 0

Қолдан келсе, шуақ болып кетер ем,
Сосын мәңгі қабақ шытпай өтер ем.
Сыздықтаған сәуле-душтың астында
Тулақ жонын қыздырады көтерем.

Толық

Пендешілдік кім-кімге де тән деңдер

  • 0
  • 0

Пендешілдік кім-кімге де тән деңдер.
Пайғамбарды менсінбейді менмендер.
Қай кезде де көлегейлеп күнді бұлт,
Қай кезде де үрген пілге қандендер.

Толық

Қарап көріңіз