Өлең, жыр, ақындар

Милостық Венера

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2330
Кеңдігі ме өмірдің,
Тарлығы ма?!
Ойлы көзге дүние жарлы мына.
Венераны көрген жан сене алмайды
Бұдан басқа сұлудың барлығына.
Бір құдірет сен одан, сірә, көрдің,
Мойыныңды кетерде бұра бердің.
Күндіз демей,
Түн демей,
Алдында оның
Тұра бергің келеді,
Тұра бергің.
Күлем десең күле бер миығыңнан.
Сыр оқыдым көзіңнің қиығынан:
Аз болғандай көргенің,
Қарағаның,
Сипағың кеп кетеді иығынан!
Солай әлі Мысырда,
Әлі Үрімде...
Не істесе де таланттың әмірінде.
Осы жолы
Адамнан жеңілгенін
Мойындаған шығар-ау Тәңірің де!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

О, тіршілік

  • 0
  • 1

О, тіршілік!
Не берсең де арнап бер.
Алтын балық ілігетін қармақ бер!
Бақыт бер де,

Толық

Бас пен Тарақ

  • 0
  • 0

— Біз тұрғанда, о, бауырым, туысқан,
Басқаменен кезің бар ма сиысқан?!—
Деді Тарақ бурыл Басқа менменсіп,—
Менсіз сенің күнің құрсын ұйысқан!

Толық

Балама хат

  • 0
  • 0

Түк айтпайсың хатыңда.
Тірлік қалай?
Хал қалай?
Каникулың жақындап,

Толық

Қарап көріңіз