Өлең, жыр, ақындар

Милостық Венера

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2120
Кеңдігі ме өмірдің,
Тарлығы ма?!
Ойлы көзге дүние жарлы мына.
Венераны көрген жан сене алмайды
Бұдан басқа сұлудың барлығына.
Бір құдірет сен одан, сірә, көрдің,
Мойыныңды кетерде бұра бердің.
Күндіз демей,
Түн демей,
Алдында оның
Тұра бергің келеді,
Тұра бергің.
Күлем десең күле бер миығыңнан.
Сыр оқыдым көзіңнің қиығынан:
Аз болғандай көргенің,
Қарағаның,
Сипағың кеп кетеді иығынан!
Солай әлі Мысырда,
Әлі Үрімде...
Не істесе де таланттың әмірінде.
Осы жолы
Адамнан жеңілгенін
Мойындаған шығар-ау Тәңірің де!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шаштараз

  • 0
  • 1

Қап-қара боп кезінде
Шаш шықпайтын бастар аз.
Тазалықтың өзіндей
Керек бізге шаштараз.

Толық

Адамның бағасы

  • 0
  • 0

Гранитті құм қылған да адамдар.
Мәрмәріңді ұн қылған да адамдар.
Шындығыңды айналдырып жалғанға,
Жалғаныңды шын қылған да адамдар.

Толық

Қасқыр

  • 0
  • 0

Қарғысы ма қозы-лақтың ондаған,
Қапылыста қолға түсті оңбаған.
Құлыптаулы темір тордан — қапастан
Қайтып шығу бола қоймас енді оған!

Толық

Қарап көріңіз