Өлең, жыр, ақындар

Түйін

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 8155
Кім-кімге де бұл өнер қиын тиген.
Біреуге атақ,
Біреуге тиын тиген.
Шын шеберлер темірден шілтер тоқып,
Шын шеберлер ағаштан түйін түйген.
Сезім сүті уыздай ішінде ұйып,
Өледі адам шын өнер үшін күйіп.
Басқа, басқа,
Хас шебер
Көк сүңгідей
Күмбездің де
Қояды ұшын түйіп!
Қолдың да бар қорқағы,
Бар батылы,
Шыбыртқысы түсетін арқа тіліп.
Олақтардың
Түюді ұмытып кеткен
Қамшылары жүреді тарқатылып.
Жұмысыңның қырдағы,
Қырымдағы —
Түймедің бе?—
Кетеді қырын бәрі.
Түймегесін шашбау мен
Арулардың
Жалға айналып жүреді бұрымдары.
Жұмыр шумақ,
Жырымның бар тиегі.
(Кей сыншының құлағы селтиеді).
Өлеңімде болады екі түйін:
Біреуін — мен,
Біреуін — ол түйеді!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бақа

  • 0
  • 0

Көкте де өмір сүреді,
Жерде де өмір сүреді.
Су астында тұншықпай,
Құрлықта еркін жүреді.

Толық

Әрине, сен қолдамайсың мұнымды

  • 0
  • 0

Әрине, сен қолдамайсың мұнымды,
Әйтсе де мен айтып тынам шынымды:
Өксіп-өксіп,
Өксіп-өксіп жыласаң,

Толық

Өрік ағашы

  • 0
  • 0

Қыс құтылып мойнындағы міндеттен,
Қашқан қарды күн сәулесі індеткен.
Жылдағыдан ерте босап арқамыз,
Жылдағыдан ерте келді бұл көктем.

Толық

Қарап көріңіз