Өлең, жыр, ақындар

Түйін

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 7738
Кім-кімге де бұл өнер қиын тиген.
Біреуге атақ,
Біреуге тиын тиген.
Шын шеберлер темірден шілтер тоқып,
Шын шеберлер ағаштан түйін түйген.
Сезім сүті уыздай ішінде ұйып,
Өледі адам шын өнер үшін күйіп.
Басқа, басқа,
Хас шебер
Көк сүңгідей
Күмбездің де
Қояды ұшын түйіп!
Қолдың да бар қорқағы,
Бар батылы,
Шыбыртқысы түсетін арқа тіліп.
Олақтардың
Түюді ұмытып кеткен
Қамшылары жүреді тарқатылып.
Жұмысыңның қырдағы,
Қырымдағы —
Түймедің бе?—
Кетеді қырын бәрі.
Түймегесін шашбау мен
Арулардың
Жалға айналып жүреді бұрымдары.
Жұмыр шумақ,
Жырымның бар тиегі.
(Кей сыншының құлағы селтиеді).
Өлеңімде болады екі түйін:
Біреуін — мен,
Біреуін — ол түйеді!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ағасы мен інісі

  • 1
  • 10

Көктайғақ тауға талпынып,
Қара тер болып алқынып,
Інісі сыйлап ағасын,
Шығады сүйреп шанасын.

Толық

Шығар

  • 1
  • 4

Құздағы қар кетті дейміз,
Ол - көктем келгені шығар.
Нажағай жарқ етті дейміз,
Ол — оның өлгені шығар.

Толық

Балама хат

  • 0
  • 0

Түк айтпайсың хатыңда.
Тірлік қалай?
Хал қалай?
Каникулың жақындап,

Толық

Қарап көріңіз