Жылқы жыр

Қыл шылбырын сүйретіп,
Қай шумағың шашау жүр?
Әбден сені үйретіп
Алдық білем, асау жыр.
Омақасып өлсең де,
Осқырыну жоқ сенде.
Сен дайынсың мінсем де
Сен дайынсың жексем де.
Ой тұндырып көзіңе,
Ұстағанмен күйлі етіп,
Төрт аяқтың өзімен
Қойдық сұлу билетіп.
Орасан іс істеумен,
Өшті ме оты үміттің?!
Баяғыша тістеу мен
Тебуді де ұмыттың.
Желігенің жігерсіз
Түсіреді еңсені.
Ер-тоқымсыз,
Жүгенсіз
Жіберейін мен сені.
Болды!
Жетті!
Бәрінен
Босатайын мен сені.
Керек саған дәріге
Еркіндіктің женьшені!
Оқыранып анайы,
Далаңа сыр айтшы бір.
Жер тарпыған
Жабайы.
Жылқы болып қайтшы бір!

---