Хикая
- 0
- 0
— Амансың ба, Омаржан?
— Амансың ба, Құмаржан?
Деп бір арық, бір семіз
Көріскенін көрсеңіз!
Көкіректе бұрқ-сарқ етіп қайнап ән,
Көрінбейтін көк мұнардан айналам.
Ақ сағымға қойып-қойып кететін
Асау көңіл ауыздығын шайнаған.
Біз — өмірдің уақытша тұрғынымыз,
Күзге жетпей солатын қыр гүліміз.
Сен тұрғанда,
Апыр-ай!
нурасыл
оте жаксы жазылган олен екен адамды ойга шомылдырады
Нұргелді
бұл өлеңдер өте жақсы жазылған біліміңді шыңдайды
меруерт
Оте жаксы олен тез жатталады. Мен тек осы оленди жаттаймын деп шештим. маган саттилик тилениздерши
Ақниет
Мына Өлең де мағына бар сөзі аз болсада мағына терең