Өлең, жыр, ақындар

Жақсылық туралы ертегі

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 9533
Ертеректе,
Болмай тұрып бақсылық,
Жоқ кезінде қулық деген ат сүлік,
Бір-ақ нәрсе қымбат екен адамға,
Қымбат екен,
Оның аты — Жақсылық!
Алтын балық қалса торға шырмалып,
Босатыпты пейілі кең жыр халық.
Жақсылықты
Алғаш кезде
Қайда да
Өзіменен жүріпті ылғи бірге алып.
Бірақ өмір ең алдымен ерге сын,
Ер туралы ел шығарыпты термесін...
Жақсылықты сандыққа әкеп тығыпты ел
Онда-мұнда ұмытып кете бергесін.
Мұның үшін кінәламан халықты,
Бір күні адам алтын көріп қалыпты.
Көздің жауын ала берген сайтанды
Жақсылықтың үстіне әкеп салыпты.
Адам алғаш затқа естігі құнықты.
Байлық деген пәленді тез ұғыпты.
Асыл тас бар,
Піл сүйегі,
Күміс бар,—
Бәрін әкеп сандыққа әлгі тығыпты.
От шашыпты бір тасына тасты ұрып.
Үлкендерге жармасыпты жас тұрып.
Неше түрлі дүниемен
Білмепті
Жақсылықты тастағанын бастырып.
Сөйте-сөйте пайда бопты мұз кеуде.
Бармайды аузым:
Ол — Сіз деуге,
Біз деуге.
Енді қазір
Байлық-дәулет астынан
Ерінеді
Жақсылықты іздеуге!
Мұң деген бір қалың жыныс тоғайда
Көбіне-көп отырамын мен ойда.
Бай адамға қарағанда
Кедейдің
Жақсылығы тұрады ылғи оңайда!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жағажайда

  • 0
  • 0

Қанша кісі,
Қанша мүсін сен елер.
Қутыңдайды келін түгіл енелер.
Жағажайда

Толық

Сен арусың

  • 0
  • 0

Сен арусың,
Аруға
Ғашық керек емес пе!
Арып-ашып баруға

Толық

Жұмекенге

  • 0
  • 0

Өкпе айтпайсың өмірге,
Асқазанға,
Тағдыр атты өрілген таспа заңға.
Аздап-аздап ұқсайсың өзіңе-өзің,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар