Өлең, жыр, ақындар

Қара жер шайқалғанда

  • 01.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1886
Қара жер шайқалғанда,
Тербелгенде
Не жетсін адам ары тергелгенге!
Күрсінсе Таяу Шығыс,
Сезінемін
Жатқандай ауру туыс бір бөлмемде.
Азамат бостан-босқа толғана ма?
Жерден тыс жеке өмірде мән бола ма?!
Жарылар жүрегімде,
Бізге түспей,
Бомбалар түскенменен Анголаға!
Уақыт қой сезетіндей,
Ұғатындай
Керексе
Көздің жасын бұла тынбай!
Қайғырам
Ауғандағы өлген жанның
Табыты біздің үйден шығатындай!
Келеді ашу-ызаң көп істерге.
Құйылып жатыр сары у көгістерге.
Папа емес —
Мен қайғырам —
Бір католик
Аштықтан көзін жұмса Ольстерде!
Болғанын біле алмадым бұрын қандай
Келмесін Кавказға ондай,
Қырымға ондай!
Сезіндім
Сыңсығанда Кампучия
Қазақтың тең жартысы қырылғандай!
Өзімді осылай ғып туған ана.
Әйтпесе,
Адам босқа толғана ма?!
Бір тасып,
Бір қайтады Ла-Манш
Ғарышта жатқан сонау Айға бола!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арыстан

  • 0
  • 0

Бұрқыраған жалы қандай!
Бас қандай!
Оның пысы басады тау басқандай.
Кімге деме,

Толық

«Кәмпит»

  • 0
  • 0

Азу тісім ауырды,
Жатып қалдым бүк түсіп.
Тауыстым бар сабырды,
Бір жақ ұртым кетті ісіп.

Толық

Жираф пен Піл

  • 0
  • 1

— Ұзын менің бойым да,
Ұзын менің мойным да!—
Деді Жираф бір Пілге,—
Әлі өсу бар ойымда.

Толық

Қарап көріңіз