Өлең, жыр, ақындар

Тіршіліктің кәдімгі мәнісі оңбай

  • 01.05.2019
  • 0
  • 0
  • 2165
Тіршіліктің кәдімгі мәнісі оңбай,
Кейде адамның болады халы сондай:
Мен бір жаққа тартамын
Ол бір жаққа,
Атағыммен өзара келісе алмай.
Сүйемін мен,
Сүйемін өмірімді,
Ол да мені сүйеді қоңыр үнді.
Бірақ аспан астында ауа жетпей,
Тырналаймын мысықтай өңірімді.
Шығара алмай халыққа керек күйді,
Шыжғырдым-ау жүрек пен зерек миды.
Шара таппай,
Шайқалып шарасында
Шіркін көңіл тынымсыз өрекпиді.
Талай қайтып тағдырдан меселім де,
Көргем оның кесірін,
Кеселін де.
Шығып қалған қайраңға бала киттей
Дөңбекшимін түнімен төсегімде.
Бірде жанып,
Бірде өшіп өмір-маяк,
Қара терге түсемін ауырмай-ақ!
Шипа-дәрі ішемін удай ащы,
Шарап ішпей жүргенде бауырды аяп!
Сағат бойы сүйеніп қолға басың,
Түнересің осылай,
Толғанасың.
Мақтауынан өзгенің қандай пайда,
Өзіңе өз көңілің толмағасын?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бірің адам болғанмен

  • 0
  • 0

Бірің адам болғанмен,
Бірің пенде.
Біреулер бар мықтырақ піріңнен де.
Қателесер тұстар көп білмегенге,

Толық

Босаға

  • 0
  • 0

Әлденеге көңілің босап, ана,
Қарамашы,
Қарама босағаға!
Босағаға қарасаң,

Толық

Көктем шығып кетпесін

  • 0
  • 0

— Коньки теуіп үйренем,
Қиын дерлік несі бар!—
Күнде солай дегенмен,
Кәрім емес асығар.

Толық

Қарап көріңіз