Қоңыр көк
- 0
- 0
Атым мінген астыма қоңырым-ай,
Қолыңнан жедім секер омырып-ай.
Атпен түлкі түсімде соғып жүрмін-ай,
Тұрдым да сол қоңырға жорыдым-ай.
Абай, күнім-ай
Қалам алдым қолыма, ей, өрнекпенен,Бір ғанибет жақсыны көрмек деген.
Абай, күнім-ай,
Ай-күнім-ай,
Апырма(й), айгагай.
Бір белгісі өнердің, ей, көрінеді,
Жіп тартатын мәшине көлмекпенен.
Абай, күнім-ай,
Ай-күнім-ай,
Апырма(й), айгагай.
Мына сөздің келбеті, ей, келген жері,
Бәрі де анық адамға өлмек деген.
Абай, күнім-ай,
Ай-күнім-ай,
Апырма(й), айгагай.
Бағаң артық баласың, ей, әуес қылар,
Кімдер мініп жорғаны терлетпеген.
Абай, күнім-ай,
Ай-күнім-ай,
Апырма(й), айгагай.
Қарап көріңіз
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Басқа да жазбалар
×
Myrza
Өте кереметАйымжан
Мен жазып отырған себебім мүмкін кейде ешкімге ұнамауы мүмкін көп болып жатқан жағдайларды көріп ест...Жайна
Агылшынша тилек керек косташу туралыТөлеген Диас
Жарысқа осы өлеңді алдым.Біздің Ахмет атамыз керемет ақынБақдаулет
Бұл өлеңнің толық нұсқасы емес.Кейбір жолдарын тастап кетіпсіз.