Өлең, жыр, ақындар

Ай-хай, заман-ай

  • 04.05.2019
  • 0
  • 0
  • 2044
Өлеңді неге отырмыз дүрілдетпей,
Ай-хай, заман-ай.
Қалайық дүрілдетіп заман өтпей,
Әй, уәй.
Барында оралыңның ойна да күл,
Ай-хай, заман-ай.
Түбіне заманның тұр өзім жетпей,
Әй, уәй.
Мың салсаң, бір баспайды шабаныңыз,
Ай-хай, заман-ай.
Ауырар жаяу жүрсе табаныңыз,
Әй, уәй.
Барында оралыңның ойна да күл,
Ай-хай, заман-ай.
Болады әлде қандай заманымыз,
Әй, уәй.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұлбұл

  • 0
  • 0

Ай, жұлдыз күлім қағып нұрлы аспанда,
Қарсы алар екі ғашық сырласқанда.
Сайрайды бұлбұл әнін тамылжыта,
Көктемде алма ағаштар гүл ашқанда.

Толық

Өтірік өлең

  • 0
  • 0

Басында керегенің үрген қарын,
Көтердім жалғыз өзім соның бәрін.
Жүк қылып қара нарға артып едім,
Орнынан тұра алмады жануарым.

Толық

Жамал-ай

  • 0
  • 0

Қызыл нардың басындай ала ноқта,
Ақ жүзіңді көрейін,айнам,тоқта.
Жерің шалғай болса да іздеп келдім,
Әнеугі айтқан уәдең бар ма,жоқ па?

Толық

Қарап көріңіз