Өлең, жыр, ақындар

Көкем-ай

  • 10.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1854
Шынында өскен асқардың сен бір шынар,
Бір өзіңе, қалқатай, болдым құмар.

Бұраң бел, көкем-ай,
Қасы, көзі қиылып
Қай жерде отыр екен-ай.

Көрмегелі жүзіңді көп күн болды,
Құмарланған көңілім қашан тынар.

Бұраң бел, көкем-ай,
Қасы, көзі қиылып
Қай жерде отыр екен-ай.

Ел қыдырып іздесем,
Табар ма екем, көкем-ай.

Орта бойлы, қара көз шырайлым-ай,
Бір сөйлеспей өзіңмен тынармын ба-ай!

Бұраң бел, көкем-ай,
Қасы, көзі қиылып
Қай жерде отыр екен-ай.

Сөйлегенде тіліңнен бал тамады-ай,
Сенен көңіл басқаға бұрармын ба-ай.

Бұраң бел, көкем-ай,
Қасы, көзі қиылып
Қай жерде отыр екен-ай.

Ел қыдырып іздесем,
Табар ма екем, көкем-ай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кәрімді қарындасының жоқтауы

  • 0
  • 0

Жағалай біткен бидайық,
Ел қонады шеп жайып.
Ағекемдей сабазға
Не деп бір айтсам лайық.

Толық

Асылзат (2-нұсқа)

  • 0
  • 0

Базарда бұлы қымбат бас кілемнің,
Өспесін малы, басы қаскүнемнің-ей.
Сағынып жар дауысын жүргенімде,
Шығады даусы қайдан қос күреңнің-ей.

Толық

Арман-ай

  • 0
  • 0

Жайық бойын жағалай бітер ағаш-ау,
Ұя салар басына көп қарлығаш.
Арман-ай,
Шақырсаң да, барман-ай,

Толық

Қарап көріңіз