Ақиқаттың ауылы
- 1
- 4
Жол қайда ақиқатқа апаратын?
Ел қайда ақиқат деп аталатын?
Айлакер, арамзалар, алаяқтар,
Аяғы көктен келіп, маталатын?
Сағындым ғой
Сағындым ғой, саялы тау арасы,Сағындым ғой, жанымды дауалашы!
Көрсетпестен, көк шалғын, көміп таста.
Қарағайлы қалың ну, қамалашы!
Жапырағын жамылтып, гүлің төсеп,
Бірің жастық болсаңшы, бірің төсек.
Екеумізге, ерке өзен, жараспай ма,
Тыным алмай күн бойы күбірлесек?
Мұрша берме ойлауға, сарқырама,
Қысыр ойды түгесші, сарқып ада.
Тасқа біткен бір шоқ гүл, кеудеме біт
Таста нең бар мейрімсіз, қалтырама
Сағындым ғой тауымның көк белдері,
Қанжығаңа байла да, бөктер мені.
Құздар, мені мәңгілік тұтқыныңа ал,
Асу берме, қияның өткелдері.
Таулар, таулар,тауларым, тауларым-ай!
Сағынысып қаппыз ғой, тарланым-ай!
Таудағыдай еш жерде күн шықпайды,
Түн болмайды еш жерде таудағыдай!
Пікірлер (5)
Пікір қалдырыңыз
Мұздама, жылы жүрегім
- 1
- 2
Дәрменсіз, ойсыз шарқ ұрып,
Қалғанша қатып қайғыға.
Дариям бітіп, тартылып,
Кіргенше өлім койнына.
Бұзылған үй
- 1
- 9
Тәкаппар таулар жатқан жан-жағында,
Барып қайт салқын жайлау, малды ауылға.
Бір жер бар «Қарасаз» деп аталатын,
Көресің жолың түсіп барғаныңда.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Ок
Ок -
Әсел Айша
Өте ақылдымыз -
Динара
Шынымен де әдемі мектеп екен
севара
ЖАҚСЫ
Жасмина
Байлық атадан қалған мұра Білім атадан қалған мирас
Жасмина
оте тамаша
Дариға
Мұқағали Мақатаевтың Сағындым ғой өлеңі ұнады
Мухаммад
Оте кушты