Өлең, жыр, ақындар

Жылыой

  • 12.05.2019
  • 0
  • 0
  • 2491
Біздің ел қайтушы еді Сағыз жайлап,
Тепсеңге су шығатын,бие байлап.
Қызыл шай,жез самауырын,саздың суы,
Сәскеде ішуші едік әрең қайнап.
Аққұба,қарақат көз,бұраң белім,
Сол шайды құюшы еді көзі жайнап.

Торы айғыр тоқпақ жалды тоғайда бар,
Қыздардың хас көркемі ноғайда бар.
Көрінген қыздың бәрі сұлу емес,
Қыпша бел қынай буған шығайда бар.

Дендер мен Тұзтөбенің тұзын көрсең,
Жылыойдың таңғаласың қызын көрсең.
Атыңнан түскен қайтып міне алмайсың,
Сәулештің судан қайтқан ізін көрсең.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызыл бидай

  • 0
  • 0

Қыз емес, қыздың аты – қызыл бидай,
Қыз үшін түнде жүрдім көңілін қимай,
Қалмады баста бөрік, белде белбеу,
Жеңгесін қызды ауылдың сыйлай-сыйлай.

Толық

Кәлләм

  • 0
  • 0

Жылқы айдаймын, көшкенде Жалбаспенен,
Ей-ау!
Ортан жілік бітеді жамбаспенен, кәлләм-ау,
Жамбаспенен, кәл-ләм!

Толық

Жылыой (1 ­нұсқа)

  • 0
  • 0

Кең Жылыой—біздің елдің жайлаған жер,
Белдеуге кербесті атты байлаған жер.
Күлімкөз, оймақ ауыз, қиғаш қаспен
Мезгілсіз таң атқанша ойнаған жер.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер