Өлең, жыр, ақындар

Суық күз сұрғылт...

  • Bain
  • 24.04.2015
  • 1
  • 5
  • 20987
Суық күз сұрғылт,
Сұрланып аспан,-күн жауған.
Күн жауған шақта қайтатын едік қьірманнан.
Көтеріп алып,
Өтетін едік сулардан,
Қызғалдақ-қызды жаңадан ғана бүр жарған.
Бүр жарған жері,
Бұлтиып қана батқанда,
Мойнымызды қолаң шашымеы жапқанда.
Оттықтан ұшқын шашырап кетіп ақ қауға,
Өртенуші едік,
Өртеген сол бір шақтарда.
Қылша мойынды
Қытықтап қыздың білегі,
Тыңдайтын еді жүрегіңді кеп жүрегі.
Қыздын, күлкісі,
Судың сылдыры, гүл, егін,
Келмеске кеткен күндерім түске кіреді.
Ғұмыры бірге,
Тағдыры бірге, бірге арман,
Қайда кеттіңдер,
Қызғалдақтар-ау, бүр жарған?!
Жалғыз аттанып бара жатырмын қырманнан,
Расында да, жалған екен-ау,
Бұл жалған...



Пікірлер (5)

Қунарбаев Елнұр

Суық күз сұрғылт өлеңі маған ұнады.

Жанерке

Интернет болмаса не істер едік сіздерге көп көп РАХМЕТ

Жанерке

Маған осы өлең қатты ұнады

Мереке

Суық күз сұрғылт өлеңі ұнады.

Бекзат

Суық күз сұрғылт... - ұнады

Пікір қалдырыңыз

Зоопаркте

  • 0
  • 0

Тал өсіп тұрушы еді ақ бастауда,
Ақ шымшық қонатұғын ақбас талға.
Аңырып, шуылдасып қалатынбыз,
Ақ тұйғын ақ шымшықты ап қашқанда.

Толық

Таудағы нөсер

  • 1
  • 6

Алыста,
Сонау аспанда,
Атыстар, сірә, басталды.
Жай түсіп жатыр тастарға,

Толық

Тауда

  • 0
  • 2

Шоғыр тас, құлама құз төніп тұрған,
Қарағай басын иіп тағзым қылған.
Бар тіршілік қойнына паналаған,
Алып дене құралған ұзақ жылдан.

Толық

Қарап көріңіз