Өлең, жыр, ақындар

Әншіге

  • 18.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1513
(Татар ақыны Нури Арсланға)

Жырладың сен бесігімде жатқанда,
Жырладың сен мұңлы, тойлы шақтарда
Сенің назды жырларыңмен тербелдім,
Жырақ қырда, қойларымды баққанда.
Сен орманда сандуғаштай сайрадың,
Сол жырыңды жан сыры деп ойладым.
Есіркедім Ертісімді жағалап,
Жырладым мен шерлі «Сарман бойларын».
Қозғалғандай өз арманым, өз лебім,
Көрші татар көшелерін кезгемін.
Сен жырласаң, кетер қаным шымырлап,
Арбады ма әлде «Шаяң күзләрің».
Үй артында арасынан шиенің
Тамылжыған татар жырын сүйемін.
«Шул шиәләр, баш иәләр» әніңе
Басым түгіл, жанымды да иемін.
Сол жырыңда мұң төкті ме асыл жар,
Әлдеқандай аяулыңның жасы бар.
Әлде аңсап бүгінгісін татардың
Тебіренді ме өткен сонау ғасырлар?
Түсінемін махаббатың наз әнін,
Сол жырыңа құлашымды жазамын.
Жырла, сырлы әуеніңе балқысын,
Ән шырқалса, аңқылдайтын қазағым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Батыр досыма

  • 0
  • 1

Қанат қаққан ұясынан,
Біздер таудың түлегіміз,
Алтын аспан аясында
Араласқан жүрегіміз.

Толық

Мерекелі жастарға

  • 0
  • 0

Сендердікі — шексіз дарқан атырап,
Сендердікі гүлдер мен жас жапырақ.
Сендердікі — ән шырқаған бұлбұл мен
Алтын күн де нұры түскен шашырап.

Толық

Василий Раковсийге

  • 0
  • 0

«Менің мысты қалам!» — деп мақтанасың,
Тусаң да сонау Тамбов орманында.
Сүйемін мен де кеннің жас қаласын,
Бұл — менің өлеңім де, арманым да!

Толық

Қарап көріңіз