Өлең, жыр, ақындар

Сарбай

  • 28.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1040
Арасы қырық шақырым,
Алыста Тобыл тулайтын.
Арбамен жүріп ақырын
Жолаушы кеште құлайтын.
Қостанай көгі тарқатпай
Тұрғанда оның түтінін.
Паровоз жолда дем тартпай,
Басады мұнда ентігін.
Қала да жап-жас, қарқын жас,
Қайнатып жатыр өмірді.
Туған жер қоры сарқылмас,
Суырса қанша темірді.
Келеді өсіп бір алып,
Темірдей берік бір қала.
Комбинат даусын шығарып,
Жаңғырығып тұр дала.
Барады Сарбай өркендеп
«Қала едім көне, талайғы,
Қосылып кетер ме екен? — деп
Қостанай жалт-жалт қарайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құрдастар

  • 0
  • 0

«Балалықтың көшінен
Мен қалғалы көгі мезгіл,
Болған жоқ қой», — деп жүрсем
Байқатпапты өткен жыл.

Толық

Қысқы кеш

  • 0
  • 2

Қарап тұрсаң қаңтар күні батқанда,
Көк жүзінде енді қызу сақталмай.
Тек төменде ағараңдап жалыны,
Қар үстінде қанбақ жанып жатқандай.

Толық

Пішенде

  • 0
  • 0

Шөп машина қалағы
Күн көзінде жалтылдап,
Түсті пішен орағы
Көк майсада жарқылдап.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер