Өлең, жыр, ақындар

Сарбай

  • 28.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1002
Арасы қырық шақырым,
Алыста Тобыл тулайтын.
Арбамен жүріп ақырын
Жолаушы кеште құлайтын.
Қостанай көгі тарқатпай
Тұрғанда оның түтінін.
Паровоз жолда дем тартпай,
Басады мұнда ентігін.
Қала да жап-жас, қарқын жас,
Қайнатып жатыр өмірді.
Туған жер қоры сарқылмас,
Суырса қанша темірді.
Келеді өсіп бір алып,
Темірдей берік бір қала.
Комбинат даусын шығарып,
Жаңғырығып тұр дала.
Барады Сарбай өркендеп
«Қала едім көне, талайғы,
Қосылып кетер ме екен? — деп
Қостанай жалт-жалт қарайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ар дегенің күнменен егіз туған

  • 1
  • 0

Мен жан емен әзелден айқайым көп,
Ашуланам өзімді шайқайын деп.
Қар суындай көктемде қаптағанмен
Түсерім көп сабама, қайтарым көп.

Толық

Шебер

  • 0
  • 0

Он саусағы, ой қиялы жарысқан,
Маңдайында талай өнер табысқан.
Сен қазақтың бір талантты қызысың
Жақсы есімің жаңғырыққан алыстан.

Толық

Ақбозат

  • 0
  • 0

«Ақбозат» жер есімі Қызбелдегі,
Ол заман ұрылардың күзгі ермегі —
Жылқы алу жырақ жерден суыт келіп,
Бұйырған бөрілердей түзден жемі.

Толық

Қарап көріңіз