Өлең, жыр, ақындар

Сарбай

  • 28.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1140
Арасы қырық шақырым,
Алыста Тобыл тулайтын.
Арбамен жүріп ақырын
Жолаушы кеште құлайтын.
Қостанай көгі тарқатпай
Тұрғанда оның түтінін.
Паровоз жолда дем тартпай,
Басады мұнда ентігін.
Қала да жап-жас, қарқын жас,
Қайнатып жатыр өмірді.
Туған жер қоры сарқылмас,
Суырса қанша темірді.
Келеді өсіп бір алып,
Темірдей берік бір қала.
Комбинат даусын шығарып,
Жаңғырығып тұр дала.
Барады Сарбай өркендеп
«Қала едім көне, талайғы,
Қосылып кетер ме екен? — деп
Қостанай жалт-жалт қарайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нұрлы таңның жыршысына сәлем!

  • 0
  • 0

Ән шырқаса Алатау бөктерінен
Бозторғайдай биікке көтерілген.
Сәлем саған, даланың қарт бұлбұлы,
Халқыңнан қадіріңе жете білген.

Толық

Аспан асты ақ толқын

  • 0
  • 2

Теңіз де теңіз сары ала
Жел құшағы жетпеген
Теңіз құсы шағала
Ол да кесіп өтпеген.

Толық

Түркістан — Гүлстан

  • 0
  • 0

Бір гүл келіп көкірегіме орнаса,
Бір гүл келіп галстугін байласа,
Бір гүл келіп мойыныма асылып,
Самал болып, шашым сипап ойнаса,

Толық

Қарап көріңіз