Жылдар жүздескенде
- 0
- 0
Түн болды міне, қара аспан
Жұлдызын жақты төбеден,
Төңірек аппақ, қар басқан
Жаздағы шырша, көк емен,
Сарбай
Арасы қырық шақырым,Алыста Тобыл тулайтын.
Арбамен жүріп ақырын
Жолаушы кеште құлайтын.
Қостанай көгі тарқатпай
Тұрғанда оның түтінін.
Паровоз жолда дем тартпай,
Басады мұнда ентігін.
Қала да жап-жас, қарқын жас,
Қайнатып жатыр өмірді.
Туған жер қоры сарқылмас,
Суырса қанша темірді.
Келеді өсіп бір алып,
Темірдей берік бір қала.
Комбинат даусын шығарып,
Жаңғырығып тұр дала.
Барады Сарбай өркендеп
«Қала едім көне, талайғы,
Қосылып кетер ме екен? — деп
Қостанай жалт-жалт қарайды.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
«Тышқан көз» деген
- 0
- 0
«Тышқан көз» деген бұлақ ол,
Тәтті де суы шекерден.
Қандырып сусын, шығады ол
Шілдеде шып-шып шекеңнен.
Ахаң туралы аңыз
- 0
- 0
Алламен атың ұқсас арыстаным,
Шыққанда Лаухил Махфуз – ғарыштан үн.
Тіл қатқан сол Тәңірге адамзаттан –
Сен едің, құлақта әлі дауыстарың.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Санду
Әдемі сөз -
Нұрбақыт
Күшті өлең -
никита
кушти
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі