Өлең, жыр, ақындар

Сарбай

  • 28.05.2019
  • 0
  • 0
  • 906
Арасы қырық шақырым,
Алыста Тобыл тулайтын.
Арбамен жүріп ақырын
Жолаушы кеште құлайтын.
Қостанай көгі тарқатпай
Тұрғанда оның түтінін.
Паровоз жолда дем тартпай,
Басады мұнда ентігін.
Қала да жап-жас, қарқын жас,
Қайнатып жатыр өмірді.
Туған жер қоры сарқылмас,
Суырса қанша темірді.
Келеді өсіп бір алып,
Темірдей берік бір қала.
Комбинат даусын шығарып,
Жаңғырығып тұр дала.
Барады Сарбай өркендеп
«Қала едім көне, талайғы,
Қосылып кетер ме екен? — деп
Қостанай жалт-жалт қарайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құлын

  • 0
  • 0

...Күні тұр көк заңғарда сәскеліктің.
Жұрнағы бір ай жауған ескі бұлттың
Асығыс оңтүстікке барады ауып,
Дегендей ұзақ жолға кеш тұрыппын.

Толық

Ay қараймын азаннан

  • 0
  • 0

Ay қараймын азаннан тұрып алып,
Осы теңіз балығын қырып алып
Жүрген сабаз секілді сенімдемін,
Жылы толқын жатады күліп ағып.

Толық

Қуанамын

  • 0
  • 0

Ерекше маған мақтаныш,
(Мақтанатын орын бар)
Осынау ғажап аттаныс,
Осынау ғажап қонулар.

Толық

Қарап көріңіз