Өлең, жыр, ақындар

Сарбай

  • 28.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1027
Арасы қырық шақырым,
Алыста Тобыл тулайтын.
Арбамен жүріп ақырын
Жолаушы кеште құлайтын.
Қостанай көгі тарқатпай
Тұрғанда оның түтінін.
Паровоз жолда дем тартпай,
Басады мұнда ентігін.
Қала да жап-жас, қарқын жас,
Қайнатып жатыр өмірді.
Туған жер қоры сарқылмас,
Суырса қанша темірді.
Келеді өсіп бір алып,
Темірдей берік бір қала.
Комбинат даусын шығарып,
Жаңғырығып тұр дала.
Барады Сарбай өркендеп
«Қала едім көне, талайғы,
Қосылып кетер ме екен? — деп
Қостанай жалт-жалт қарайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үшарал

  • 0
  • 0

Тасып кеп таудан түскен тек,
Тасырда-тұсыр тасты айдап.
Алакөлді аңсап үш Тентек,
Ағалап барып бас қоймақ.

Толық

Бақыт

  • 0
  • 0

Бақытым, саған рахмет,
Кешір, балам, сен мені.
Әпердің маған екі рет
Абройды көк пен жердегі!

Толық

Үйренсең де, ұқсама!

  • 0
  • 0

Құрдастай ойнап онымен,
Інідей жүрдім именіп.
Жаралы сол қолымен
Жіберсе жақтан бір періп.

Толық

Қарап көріңіз