Өлең, жыр, ақындар

Жүрек сыры

  • 30.05.2019
  • 0
  • 0
  • 4308
Мен туыппын ақпандатқан боранда
Кім біледі, бәлкім әлде сонан ба?!
Алақұйын мінезім бар ашулы
Қапелімде басылам ба, болам ба?!

Сол күйіммен өміріңе еніп ем
Тыныштығың бұзылды бір менімен
Күшті еді ғой мендегі зор махаббат
Қуат алдың өзің соның лебінен

Сүйе алмадың кей ашуды кешіре
Қоштас күліп, қамығасың несіне
Бұрқ-сарқ еткен ақ боранды күн болса
Алғайсың тек сонда мені есіңе.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаракөз

  • 0
  • 1

Күлімдеген қара көздер қалалық
Көп қарайсың көрген сайын қадалып
Қандай жақсы, карағаның қарағым
Қандай тұнық сырға толы жанарың

Толық

Ақ сұңқарым

  • 0
  • 0

Есімде гүл терген кез көктемеде,
Есті қыз ер шет көре ме!
Қапысыз, қайырылмастай, құлай сүйсең,
Құрбыжан, құр бекерге өкпелеме!

Толық

Теріскей

  • 0
  • 0

Байлығы жатқан жалпақ жерге сыйман
Кеудесі әнге сыймай
Күлімдеп тұрған менің Теріскейім
Күнгейдің құдасындай, сырласындай

Толық

Қарап көріңіз