Монологтар
- 0
- 0
Пәк сезімдер – тамырларға таралған,
Бұл жүректе болмас тамшы арам қан.
Мен – Бақыттан, Бақыт менен жаралған,
Қос бұтамыз бір түбірден нәр алған.
Айықпаған кезім еді ол – көңіл мас...
Айықпаған кезім еді ол – көңіл мас,амандасуға созған қолыңды ұстап «қош!» дедім.
Сөндіргенше үмітіңді сенің жас,
өзім неге сол арада өшпедім!..
Кешір, қалқам! Қешірерсің – білемін,
табарсың сен үкімін де шешімін.
Бірақ сендік менің мына жүрегім,
Жүрегімнен ала алмаспын кешірім!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Тау түнерді – мен де міне түнердім...
- 0
- 0
Тау түнерді – мен де міне түнердім,
Су күледі – мен де қазір күлемін.
Бұлт жылайды – мен де жылай білемін,
Бұл мінезді өзгеге де тіледім.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Ерболат
Өте керемет!!!!!!! -
Nurbanuabuovaa
Әдем -
Мирас
Пікір жоқ ???????? -
Мирас
Неге -
Мирас
Өз еркімен жаттаймын
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
- Ханна Арендт
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі