Өлең, жыр, ақындар

Дала

  • 30.05.2019
  • 0
  • 0
  • 5961
Дала, дала, сайран дала, сал-дала,
Кейде саған қараймын мен таңдана.
Көз тігейін көкжиектен әрірек –
Дала, дала сағымыңмен алдама.
Сағымыңды, мұнарыңды желге айдат,
Шықтым, шықтым неге болсын, бел байлап.
Көрем, көрем қанша жасырғаныңмен
бәрін, бәрін, бәрін мен...
Жүріп келем қара жолда асығып,
(Осы жолдың аяғы – арман, басы – үміт)
Мен дайынмын
Тауық болып теруге
өз тағдырым тары болса шашылып.
Алдым – алаң, қалжыраған жоқ денем,
Жұмсақ ауа леп еседі өкпеден.
Тұрды жолда от боп жанып бір тал гүл,
Менің бір тал үмітімдей көктеген.
Қиял – қанат көтерілем, қонамын,
Жарып шыққан осы өлкенің өзегін,
Кейде өзімді бір шыбық деп сеземін,
Қонған шақта
Мен де топырақ боламын...
Дала, дала, тағдырыңа ортақпын,
Күй-жырыңды, сыйлығыңды мол таттым.
...Ай адасып салды бұлтта «жортақты»,
Мен де адасып,
енді ғана жол таптым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түс

  • 0
  • 0

Атқа мініп жүрем ылғи,
қыстығып
мінген атым кісінеп, не пысқырып,
Желіс салып, кейде өзімше жетісіп,

Толық

Бұл не саған! Түк емес...

  • 0
  • 0

Бұл не саған! Түк емес,
Шындық емес, сыр емес.
Көргендерің өңіңде,
Түсте көрсе – бір елес.

Толық

Сарыарқа

  • 0
  • 0

Дауыл, дауыл! Күркіретті,
Ойдан қырға шаң шұбады.
Тозған бұлтты жыртып өтті
Найзағайдың қамшылары.

Толық

Қарап көріңіз