Өлең, жыр, ақындар

Салқындап саясында самал-көлдің...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 4854
Салқындап саясында самал-көлдің,
Бұла өскен баяғыдан балаң менмін.
Сіміре саумалыңды, бұл жолы да,
Сабылып, сағымды өлке, саған келдім.

Тағы да топырағыңда жаңарды ізім,
Сен десем бал-бұл жайнап жанар жүзім.
Бір пейіл,
Бір ықылас – қолда бары,
Әкелген базарлығым – сол болады.

...Тікенге балтырымды талатып ем,
Ал қазір дала барқыт, дала – кілем.
Кетіп ем сол даладан шыбық мініп,
Оралдым бір талаптың қанатымен.

Сырым бар тереңімде көрінбеген,
Жырым бар шебер қолмен өрілмеген.
Әйтеуір біреуімін көп балаңның
Өзіңді елім деген, жерім деген!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көкте жұлдыз, жерде жұлдыз

  • 0
  • 0

Аспан жаққа шақырады мені өлең,
Шақырады аспан төніп тұрып төбеден.
О, жұлдыздар, алыс едің сен неткен,
О, жұлдыздар, жақын едің не деген!

Толық

Өмірбаян

  • 0
  • 0

Асықты адам —
тамыр теуіп тасып қан,
тағатсыз ғып,
қанатсыздық жасытқан.

Толық

Қызыл түс

  • 0
  • 0

Жырың қызыл ғой десе,
жауап әзір, таза арым:
қызыл тілім сөйлесе,
қызыл қанмен жазамын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар