Өлең, жыр, ақындар

Салқындап саясында самал-көлдің...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 4879
Салқындап саясында самал-көлдің,
Бұла өскен баяғыдан балаң менмін.
Сіміре саумалыңды, бұл жолы да,
Сабылып, сағымды өлке, саған келдім.

Тағы да топырағыңда жаңарды ізім,
Сен десем бал-бұл жайнап жанар жүзім.
Бір пейіл,
Бір ықылас – қолда бары,
Әкелген базарлығым – сол болады.

...Тікенге балтырымды талатып ем,
Ал қазір дала барқыт, дала – кілем.
Кетіп ем сол даладан шыбық мініп,
Оралдым бір талаптың қанатымен.

Сырым бар тереңімде көрінбеген,
Жырым бар шебер қолмен өрілмеген.
Әйтеуір біреуімін көп балаңның
Өзіңді елім деген, жерім деген!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шаңырақ

  • 0
  • 0

"Шын жыласа адамдар
Соқыр көзден жас шығады" деген бар.
Ал, өз басым жылағанын әйнектің
Көрдім —соны өлең еттім, қайғы еттім.

Толық

Шарап кесесі

  • 0
  • 0

Бір шындықты көргенде күйіп кетіп,
ернеуінен кесенің сүйіп кетік —
айналаға қарады ол,
сол бір кесе

Толық

Табиғат мінезді етіп берсе тілді

  • 0
  • 0

Табиғат мінезді етіп берсе тілді,
ойлап ем мінезді өлең көрсетуді.
Жақындап кетіп едің — бұрқ еттім мен
талайдан жан баспаған жол секілді.

Толық

Қарап көріңіз