Өлең, жыр, ақындар

Шіркін сөз-ай, құдіретті ең сен неткен...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 3144
Шіркін сөз-ай, құдіретті ең сен неткен!
Мықтысың сен болаттан,
Осалсың сен шөлмектен.
Сөздің қасиетін сол
Сөз еткен тек мен деп пе ең!
...Албырт жандар күйіп-жанып, алаулап,
Сол алаудан күй дәме етіп, ән аулап,
Естілгенде бір ғажайып жыр үні
Тынып қапты бұлақтардың гүрілі.
Бұлт қарапты қаһарланып, тұлданып,
Жерге жарық түсірді екен күн нағып?
Сол бір күннен қызулырақ жүректі
Ақын депті, ақын депті бұл халық.
Асқар шыңдар жасырыпты бойларын,
Асығыпты ақылға арман, ойға мұң.
Ақын – мұңды, толды жаны ызаға,
Ол ызаны, мен мынаны ойладым:
«.. Сол адамды жасағанда ақын ғып
«Құдайға да» біткен шығар батылдық!»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аударып тастадым календарь бір бетін

  • 0
  • 0

Аударып тастадым календарь бір бетін,
көйлегім тастадым көне бір.
Өлімді жек көрсе кімде-кім,
атқарған болады адамдық міндетін.

Толық

Түйсігі бар тастың да...

  • 0
  • 1

Түйсігі бар тастың да,
Тас та кейде жұлқынар...
Мына қабақ астында
Көшкен елдің жұрты бар.

Толық

Көз жасы

  • 0
  • 0

О, сезімнің шым еткен нұр-шуағы
балқытады,
жуам десе — жуады...
Шыдай тұршы, шыбыным сәл, көз жасы

Толық

Қарап көріңіз