Өлең, жыр, ақындар

Шіркін сөз-ай, құдіретті ең сен неткен...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2784
Шіркін сөз-ай, құдіретті ең сен неткен!
Мықтысың сен болаттан,
Осалсың сен шөлмектен.
Сөздің қасиетін сол
Сөз еткен тек мен деп пе ең!
...Албырт жандар күйіп-жанып, алаулап,
Сол алаудан күй дәме етіп, ән аулап,
Естілгенде бір ғажайып жыр үні
Тынып қапты бұлақтардың гүрілі.
Бұлт қарапты қаһарланып, тұлданып,
Жерге жарық түсірді екен күн нағып?
Сол бір күннен қызулырақ жүректі
Ақын депті, ақын депті бұл халық.
Асқар шыңдар жасырыпты бойларын,
Асығыпты ақылға арман, ойға мұң.
Ақын – мұңды, толды жаны ызаға,
Ол ызаны, мен мынаны ойладым:
«.. Сол адамды жасағанда ақын ғып
«Құдайға да» біткен шығар батылдық!»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аярлық оймен, не зілмен

  • 0
  • 0

Аярлық оймен, не зілмен
айтылған емес бекер бұл:
Кемшілік көрсем өзімнен
өзгені сыйлайды екенмін.

Толық

Бір жылу бер, үміт бер

  • 0
  • 0

Бір жылу бер, үміт бер
тағы жаздым бас қатып.
Жазығым жоқ, жігіттер,
жырлағаннан басқа түк.

Толық

Күз

  • 0
  • 0

Сұп-суық күзгі леп,
Күзгі леп сүзгілеп
бұлтты бұлт тықсырды,
тықсырды, сұп-сұр ғып

Толық

Қарап көріңіз