Өлең, жыр, ақындар

Қысқы қала түнереді, күлмейді

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1837
Қысқы қала түнереді, күлмейді,
Мен қысылдым қуануға жарамай.
Сен жайлы ешкім ештеңе де білмейді,
Алғашқы қар жауған кезде далада.
Жыламағын, жалынбағын, кеш деме,
Кештім десем, оным шықпас көңілден.
Енді маған керек емес ештеңе,
Ғайып болып кетсем дұрыс өмірден.
Үсті жақұт, ащы бақыт әрі жүр,
Жалғыздықта жазылмайды жазғы жыр.
Енді маған қыс па, күз бе, бәрібір,
Терезенің алдында өтсін аз ғұмыр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жоқсың сен

  • 0
  • 0

Жоқсың сен
Алаңда, көшеде,
Жанымда жоқсың сен.
Бәлкім шын көксің сен.

Толық

Тағдыр бізге бір болуды жазбаған

  • 0
  • 0

Тағдыр бізге бір болуды жазбаған,
Кезіктіріп бақ бергенмен аздаған...
Қақымыз жоқ бір өткізіп түндерді
Мәпелеуге бір үмітті маздаған.

Толық

Құштарлық

  • 0
  • 0

Жырым түгіл, осы сәт сөзім артық,
Шамданбай-ақ шабытым шешінеді.
Бір жұлдыздың ілкіде көзі тартып,
Шала ұйқылы мас бұлттар есінеді.

Толық

Қарап көріңіз