Өлең, жыр, ақындар

Қысқы қала түнереді, күлмейді

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1752
Қысқы қала түнереді, күлмейді,
Мен қысылдым қуануға жарамай.
Сен жайлы ешкім ештеңе де білмейді,
Алғашқы қар жауған кезде далада.
Жыламағын, жалынбағын, кеш деме,
Кештім десем, оным шықпас көңілден.
Енді маған керек емес ештеңе,
Ғайып болып кетсем дұрыс өмірден.
Үсті жақұт, ащы бақыт әрі жүр,
Жалғыздықта жазылмайды жазғы жыр.
Енді маған қыс па, күз бе, бәрібір,
Терезенің алдында өтсін аз ғұмыр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бар төзімім таусылып

  • 0
  • 0

Бар төзімім таусылып,
Жан сезімді ұшырдым.
Елесіңді қаусырып,
Келмесіңді түсіндім.

Толық

Самға, сағыныш

  • 0
  • 0

Самға қарай самғасам ғой сағыммен,
Енді ешқашан оралмасам қалаға.
Ермесем ғой сайқал жемқор ағымға,
Көрмесем ғой адамдарды алаған.

Толық

Біздің қала

  • 0
  • 0

Табиғаттың көрінбей тамашасы,
Қоңыр күнді кетірер сыр бүгіп пе?
Қала күлді, көбейіп жаңашасы,
Бір бойжеткен тығылып бір жігітке.

Толық

Қарап көріңіз