Өлең, жыр, ақындар

Қысқы қала түнереді, күлмейді

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1709
Қысқы қала түнереді, күлмейді,
Мен қысылдым қуануға жарамай.
Сен жайлы ешкім ештеңе де білмейді,
Алғашқы қар жауған кезде далада.
Жыламағын, жалынбағын, кеш деме,
Кештім десем, оным шықпас көңілден.
Енді маған керек емес ештеңе,
Ғайып болып кетсем дұрыс өмірден.
Үсті жақұт, ащы бақыт әрі жүр,
Жалғыздықта жазылмайды жазғы жыр.
Енді маған қыс па, күз бе, бәрібір,
Терезенің алдында өтсін аз ғұмыр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тамызда қайтып оралшы

  • 0
  • 0

Сен
Өмірге келгеніңде гүл ең,
Сам құмы, тамызда қапырық.
Сосын өлгеніңді білем,

Толық

Елім бар ғой, егілсем, емізетін

  • 0
  • 0

Елім бар ғой, егілсем, емізетін,
Жерім бар ғой, жеңілсем жеңгізетін.
Тіпті Алматы аспаны бар пендеге,
Мөлдірліктің моншағын тең үзетін.

Толық

Жанарға

  • 0
  • 0

Сұрап жүрмін өзіңді көктегі Айдан,
Елес болып ұшындың. Қайтсем екен?!
Мейірімді, ал бірде өктемі айдын
Көлеңкелі көк терек әйтсе мекен.

Толық

Қарап көріңіз