Өлең, жыр, ақындар

Көз жасыммен моншақ-жыр жаздырасың

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1313
Қарашаның кеші, айы, таңы атады,
Қайғыларды еріксіз күлген жығар.
Өзімді-өзім сонда да жұбатамын,
Мен сүйген жан бір жерде жүрген шығар.
Сағымдар-ай, сол жанды көрдіңдер ме?
Даусы, сөзі, қастары бөлекше ме?
Тәнін сипап, самалмен жүрдіңдер де,
Айналдырып жастарды өлексеге.
Ол күлгенде төңірек арайланып,
Күзгі кештің ызғары келте жетіп.
Үміттерім ілкіде жарай қалып,
Жұлдыз — байғұс барынша еркелетіп.
Оның қолы, құшағы жалындай ма?
Құдіреті күнімнің адыра қап.
Әлде қайғы қабаты қалыңдай ма?
Ғашық-жүрек жылайды, жадырап ап.
Сүйікті жан, сағынтып, аздырасың,
Қайда жүрсің? Аспанды жай тіледі.
Көз жасыммен моншақ-жыр жаздырасың,
Сезімімді тек қана Ай біледі...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алпыстың асыққанда асқарына

  • 0
  • 0

Алпыстың асыққанда асқарына,
Ақ кірді жылдарменен шаштарыңа.
Туған күн құтты болсын, ардақты ана,
Бақытты өмір кешкен шақта мына.

Толық

Қара өлеңнің хандығы

  • 0
  • 0

Бақыт қайда? Дауысым қайдалаған,
Бәлкім, барып қайттым да қасына мың.
Алатаудың ақ төсін аймалаған
Қара түннің тығылып шашына мұң.

Толық

Сен кеткелі

  • 0
  • 0

Құшағыңды сағынып жүрек кейде,
Шығып кетіп қалардай бұлқынады.
Шулы қала шуымен тірек кейде,
Ал тіршілік жұлқиды, жұлқынады.

Толық

Қарап көріңіз