Өлең, жыр, ақындар

Көз жасыммен моншақ-жыр жаздырасың

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1629
Қарашаның кеші, айы, таңы атады,
Қайғыларды еріксіз күлген жығар.
Өзімді-өзім сонда да жұбатамын,
Мен сүйген жан бір жерде жүрген шығар.
Сағымдар-ай, сол жанды көрдіңдер ме?
Даусы, сөзі, қастары бөлекше ме?
Тәнін сипап, самалмен жүрдіңдер де,
Айналдырып жастарды өлексеге.
Ол күлгенде төңірек арайланып,
Күзгі кештің ызғары келте жетіп.
Үміттерім ілкіде жарай қалып,
Жұлдыз — байғұс барынша еркелетіп.
Оның қолы, құшағы жалындай ма?
Құдіреті күнімнің адыра қап.
Әлде қайғы қабаты қалыңдай ма?
Ғашық-жүрек жылайды, жадырап ап.
Сүйікті жан, сағынтып, аздырасың,
Қайда жүрсің? Аспанды жай тіледі.
Көз жасыммен моншақ-жыр жаздырасың,
Сезімімді тек қана Ай біледі...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен саған ораламын

  • 0
  • 0

Жоғарының қалыс қалмай жарлығы
Өзен ағып, желмен билер қоғалар.
Ең бастысы, әке, сенің барлығың,
Мұңлы күндер бірде әйтеуір жоғалар.

Толық

Жанымды тепкілесең де

  • 0
  • 0

Жанымды тепкілесең де,
Бал шағың кетті десең де,
Азапты күнде жесем де
Зәріңді төкпе демеймін,

Толық

Тағы жалғызбын жағада

  • 0
  • 0

Тағы жалғызбын жағада,
Толқыннан алмай көзімді.
Келем деген ең бағана,
Тауыса көрме төзімді.

Толық

Қарап көріңіз