Өлең, жыр, ақындар

Кешір мені, Алматы

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1374
Кешір мені, Алматы.
Кей шақтарда жаншылып жаным мүлде,
Тек мұңменен атқандай таңым күнде.
Егізімдей бауырды сағынғанда,
Теңізімді, ауылды сағынғанда
Өлеңіммен жеткізсем шағым елге.
Кей кештерде өмірден түңілгенде,
Келбетіме бар әлем үңілгендей.
Айдалада адасып анашымнан,
Шашым сипар табылмай жанашыр жан
Кешіккенде шабыт та күйім келмей.
Туған жерге қыз түгіл, шабақ та асық,
Өкініш пен өтініш сабақтасып,
Мен өзіңде өзімді өгей көріп,
Мінезімді мазасыз сөге беріп,
Жылағанда жаңбырмен қабаттасып.
Кешір мені, Алматы.
Сезім сатты, бөлді де таңғы ұйқымды.
Сенде тауып, жоғалтып мен күлкімді.
Жастығымды өткіздім елден жырақ
Өкпелеткен сен емес, пендең бірақ.
Кешір мені, Алматы, ең сүйкімді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аман жүрші, әкетай

  • 0
  • 0

Жоғарының қалыс қалмай жарлығы
Өзен ағып, желмен билер қоғалар.
Ең бастысы — әке, сенің барлығың
Мұңлы күндер бірде әйтеуір жоғалар.

Толық

Ақындықтан айырмасаң болғаны

  • 0
  • 0

Аспан алыс, бет-ажары жабық күн,
Аяз гулеп, елшісіндей тамұқтың.
Соңғы кезде сезім түгіл, мен тіпті,
Өмірімнің өзінен де жалықтым.

Толық

Үміт

  • 0
  • 0

Жалғыз үміт жаһанмен жағаласып,
Бақытымды табармын кеш қалсам да.
Сүйген күлсін, махаббат мазаласын,
Өлең мені тастама ешқашанда.

Толық

Қарап көріңіз