Өлең, жыр, ақындар

Күз және мен

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2144
Тентек едім, тыныштыққа бағындым.
Жеңбек едім, енді мұңға жағындым.
Қыркүйектің қылымсыған кештері
Тым Бекетшіл Бейнеуімді сағындым.
Адам едім, сезімдерге ерідім.
Адал едім, енді одан да жерідім.
Жыр жазар ем жағасында Каспийдің
Тұйық жаңбыр әзір менің серігім.
Арманы едім бір жігіттің сабырсыз,
Жалғап еді ол үмітін тамырсыз.
Алматыға күз келді де көшеде
Жапырақтар өліп жатты қабірсіз.
Ауылымның өшпесе екен шамдары,
Қауымының қараймасын қандары.
Күз сияқты мен жүремін көңілсіз
Алматының зорға оятып таңдары.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қас қағым сәт

  • 0
  • 0

Тәж кигендей, күндерім, түнім шекер,
«Күнім» дедім. Сонан соң дірілдедім.
Жақындадым, болды ма мұным бекер.
Мықты намыс майысып, сүрінгенім.

Толық

Күнәм болса, сүрлеген

  • 0
  • 0

Күнәм болса, сүрлеген,
Кінәм болса білмеген,
Күнім болса сүрмеген,
Түнім болса кірлеген,

Толық

Сезімім жоқ өзіме, еш пендеге

  • 0
  • 0

Сезімім жоқ өзіме, еш пендеге,
Бітірмеген істерім бастан да асар.
Өмір қысқа жетпейді бес күнге де,
Мүсінші аға арманын тастан қашар.

Толық

Қарап көріңіз