Өлең, жыр, ақындар

Күз және мен

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2333
Тентек едім, тыныштыққа бағындым.
Жеңбек едім, енді мұңға жағындым.
Қыркүйектің қылымсыған кештері
Тым Бекетшіл Бейнеуімді сағындым.
Адам едім, сезімдерге ерідім.
Адал едім, енді одан да жерідім.
Жыр жазар ем жағасында Каспийдің
Тұйық жаңбыр әзір менің серігім.
Арманы едім бір жігіттің сабырсыз,
Жалғап еді ол үмітін тамырсыз.
Алматыға күз келді де көшеде
Жапырақтар өліп жатты қабірсіз.
Ауылымның өшпесе екен шамдары,
Қауымының қараймасын қандары.
Күз сияқты мен жүремін көңілсіз
Алматының зорға оятып таңдары.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақындықтан айырмасаң болғаны

  • 0
  • 0

Аспан алыс, бет-ажары жабық күн,
Аяз гулеп, елшісіндей тамұқтың.
Соңғы кезде сезім түгіл, мен тіпті,
Өмірімнің өзінен де жалықтым.

Толық

Ғашық болмай адамдар

  • 0
  • 0

Ай екеуміз сырласып, басыламыз,
Ол — аспанда, мен жердің бұрышында,
Бірде жылап, бірде мұң қашырамыз,
Бір әдемі аңсау бар тұрысында.

Толық

Көңілімнің еркін ашып есігін

  • 0
  • 0

Көңілімнің еркін ашып есігін,
Жүрегімнің төрін саған ұсындым.
Өмірімді арнасам да несі мін?
Сенсіз тірлік ете алмаспын.

Толық

Қарап көріңіз