Өлең, жыр, ақындар

Ажал биі

  • 07.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1318
О, сұмдық – ай, неткен жауыз, бұл бұзық,
Түн ішінде,тұтқындарды тұрғызып.
Қуып шықты, қарлы құйын боранда,
Айтақтата айдап итін үргізіп.
Әлсіз дене, қу сүйекті жұлқылап,
Ысқырады ызғарлы жел бұрқырап.
Аяз қысқан, бала – шаға ,әйелдер,
Мұз үстінде, омақаса жүр құлап.
Қай – қайда да жыртқыштығын қоймаған,
Елді тонап, олжаларға тоймаған.
Сұм фашистер, бейнет шеккен аштарға,
Залымдығын істеп жатыр ойлаған.
Қу сүйекке терілері ілінген,
Аш адамдар, үрейі ұшқан өлімнен.
Ентігеді бір сүрініп,бір жылап,
Тісін қайрап, қызыл етке көрінген.
Кім ұмытар сол күндердің азабын,
Естіледі құлағыңа азалы үн.
Келер ұрпақ,жүрегіңе сақтай біл,
Сен ұқсын деп,қаныммен жыр жазамын.
Сақ – сақ күліп ажал биі басталған,
Түрме толы селкілдеген аштардан.
Солар келіп,көз алдымда тұрады,
Көрсем жерден, үзім нанды тасталған..
Нағыз ұстаз қайғы менен қара нан,
Соны есіңнен шығара көрме жан балам!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

«Елім-ау» әні туралы жыр

  • 0
  • 0

Жан қосып, қимас жанынан,
Қан қосып ыстық қанынан.
Басынан өткен зар мұңын,
Ән қылып халқым қалдырған.

Толық

Шотан батыр баба үні

  • 0
  • 0

Жырлай білген шексіз-шетсіз даламды,
Кел, кел бермен еркін ойдың ұланы.
Көкте ойнаған нажағайдан от алып,
Ер Қосай мен Бекет болған ұраны!

Толық

Адай жылқысы

  • 0
  • 0

Бабалар баптай біліп жүдетпеген,
Адайдың жылқысына жел жетпеген.
Көргенде шабысына таңданасың,
Түк емес адам ойы жүйрік деген.

Толық

Қарап көріңіз