Өлең, жыр, ақындар

Жалғыздық

  • 10.06.2019
  • 0
  • 0
  • 6165
Жалықтым. Жабықтым. Жаңа ұқтым,
Еңсемді езеді тамұқ-түн.
Сығалап қарадым мен оған,
Терезесінен табыттың.

Алқымнан алады кендір-мұң,
Көңілімді көрге де көндірдім.
Шаршаған шылымымның шоғын,
Қарашығыма сөндірдім.

Лақаттан лақтырдым бөркімді,
Тәнімді жаным жеп өлтірді.
Жардағы сүгірет үні кеп,
Күлкімді менің келтірді.

Сезімім құламай сенделіп,
Қиялым барады жерге еніп.
Қараңғы тып-тымық бөлмеде,
Жарқырап шам тұр тербеліп...
...Біреу келсе екен!...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қыршын ақынға

  • 0
  • 0

Жыр мұхитында желбіреп желкені желмен,
Тоқайластырған елжіреп ертеңін елмен.
Еркелеп жүріп елінің тентегіне ерген,
Шайырлар қанша шарапқа өртеніп өлген.

Толық

Жақсы көрген соң иемденіп ем сыртыңнан

  • 0
  • 0

Жақсы көрген соң иемденіп ем сыртыңнан,
Бұйрмағайсың айыпқа.
Жүректі мынау өзіңе қарай бұлқынған,
Лақтыра алмадым Жайыққа...

Толық

Мойындату

  • 0
  • 0

Қара түнге қайрадым намысымды,
Маңайлаттым мұң ішіп алысымды.
Шыр еттім де шектеулі сапар шеккем,
Орда жетпей қамшымның сабы сынды.

Толық

Қарап көріңіз