Өлең, жыр, ақындар

Баян өлке – аяулы өлке

  • 10.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1878
Асқар таулар көмкерген асқарын қар,
Баурайында баянды жас шағым бар.
Шақырады біздерді ақ шағылдар,
Асқар таулар, ал енді қош болыңдар.

Қайырмасы:
Баян өлке, аяулы өлке,
Сен менің арайлы әнім,
Туған жерді думан белді, -
Қиярмын қалай бәрін.
Сағыныштан алып ұшқан
Көңілім алаңдаумен.
Қоштасарда, қоштасарда
Қия алмай қарайладым.

Сені ойласам көңілім елжіреген,
Түсімде де асқар тау, белді көрем.
Саған деген, Бай-Өлке, махаббатым,
Суларындай Қобданың мөлдіреген.
Қайырмасы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қыршын ақынға

  • 0
  • 0

Жыр мұхитында желбіреп желкені желмен,
Тоқайластырған елжіреп ертеңін елмен.
Еркелеп жүріп елінің тентегіне ерген,
Шайырлар қанша шарапқа өртеніп өлген.

Толық

Атыңды сенің айтамын ән қылып неге

  • 0
  • 0

Атыңды сенің айтамын ән қылып неге,
«Қозым-ау»,-деші күлімдеп Баяндай маған.
Тірлікті мынау, жаным-ай, мәңгілік деме,
Ұйықтап кетсем бір күні оянбай қалам.

Толық

Сөз соңы

  • 0
  • 0

Үтірмен сені бітірдім,
Бітірмей, жырым, нүктемен.
Бергі жағында үтірдің,
Өлең-өмір тұр бітпеген.

Толық

Қарап көріңіз