Өлең, жыр, ақындар

Баян өлке – аяулы өлке

  • 10.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1928
Асқар таулар көмкерген асқарын қар,
Баурайында баянды жас шағым бар.
Шақырады біздерді ақ шағылдар,
Асқар таулар, ал енді қош болыңдар.

Қайырмасы:
Баян өлке, аяулы өлке,
Сен менің арайлы әнім,
Туған жерді думан белді, -
Қиярмын қалай бәрін.
Сағыныштан алып ұшқан
Көңілім алаңдаумен.
Қоштасарда, қоштасарда
Қия алмай қарайладым.

Сені ойласам көңілім елжіреген,
Түсімде де асқар тау, белді көрем.
Саған деген, Бай-Өлке, махаббатым,
Суларындай Қобданың мөлдіреген.
Қайырмасы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сөз соңы

  • 0
  • 0

Үтірмен сені бітірдім,
Бітірмей, жырым, нүктемен.
Бергі жағында үтірдің,
Өлең-өмір тұр бітпеген.

Толық

Қоскүрең

  • 0
  • 0

Бойдағы ғажап намыспен,
Жырлары кабакта піскен.
Қоғамға «қолын шығарып»,
Арақты ары ақтар ішкен.

Толық

Дұға-жыр

  • 0
  • 0

Сен Адам ең, ал біз болсақ пендеміз,
Пенделікпен аттанамыз көрге біз.
Атаң қалды, інің қалды артыңда,
Бала-шағаң қалды және жеңгеміз.

Толық

Қарап көріңіз