Өлең, жыр, ақындар

Ақын емеспін

Ақын емес адам болып өзгердім,
Енді мүлде жыламайды көздерім.
Енді сенде менің музам болмайсың,
Мені ойлап күнде кешке солмайсың.

Иа, ауыр, өте ауыр білемін,
Мұңайтуға қимас сені жүрегім.
Амал нешік, жазғанына көнерміз,
Болар деп ем сені мәңгі тірегім.

Үрлемегін, сезіміңнің оттығын,
Өшіре сал махаббаттың шоқтығын.
Кейде осылай ойланамын ағайын,
Ұмытамын ондай жанның жоқтығын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз