Өлең, жыр, ақындар

Шайырдың шабытсыз шағы

  • 10.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2562
Тағы да қаламыма сайтан сарып,
Бір өлең жаза алмадым сойқан салып.
Жеріген төсегінен жезөкшедей,
Келмеді бүгін тағы сайқал шабыт.

Бір өлең жаза алмадым бүгін емге,
Түгі жоқ бедеу түннен түңілем бе?
Кез болып қала ма деп шабыт сені,
Іздедім бөтелкенің түбінен де.
Шалдығып, шарап ішіп басы ауырған,
Шайырды емдер болсаң, бүгін емде!

Шабытсыз болып қалып қуыс кеуде,
Сені іздеп барға барып у ішкенде.
Мен талай сен келер деп алаңдадым,
Бокалдар сыңғыр қағып түйіскенде.
Түйісіп, бір-бірімен сүйіскенде.

Ақынға ем өлеңге артқан базынасын,
Маңдайға қашан енді жазыласың.
Миымнан мың сан ойлар ұшып кетті,
Өзіңді күте-күте қажығасын.

Ей, шабыт, шының ба бұл ойының ба?
Өлеңге жоқ-ау сенің тойымың да...
Тағы да сойқан салып, сайқал шабыт,
Жатырсың қай ақынның қойынында?!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақан серіге

  • 0
  • 0

Жастық атты жүргенде дүрбелеңмен,
Аруларға ғашық боп қызғанарлық.
"Таң асып торыны" мінбегенмен,
"Қылаңдарға" таксилеп біз де бардық.

Толық

Атыраудағы көктем

  • 0
  • 0

Құлағымда құс әні қалып,
Тереземнен кепкенде қырау.
Қуанышын құшағына алып,
Келіп қапты көктем де мынау.

Толық

Әке мен шеше

  • 0
  • 0

Жалғыз ұлды, боп кеткен астаналық,
Күте-күте барады, шаш та ағарып.
Күйбең тірлік кешеді кемпір мен шал,
Қазақы үйді баяғы баспана ғып.

Толық

Қарап көріңіз