Өлең, жыр, ақындар

Сыр

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2759
Тұлпарым тізгінін сүзіп,
Көктемде бір келіп кеткем.
Мен сонда үздігіп күліп,
Күлкіме тұрды еріп көктем.
Күн жағып отын ерінге,
Көзіңнен нұр тұнып тамды.
Қос кептер көкірегінде
Кенеттен бұлқынып қалды.
Көздерден қысылып, күнім,
Боз үйге кідіріп кірдің.
Сырыңды түсініп бүгін,
Жайыңды ұғынып тұрдым.
Көркейіп қырқам да гүлмен,
Ғажабын танытқанда алап—
Мен жаққа Тұлпарға мінген,
Тұрғансың жабықтан қарап.
Пәк көңіл кір жасыра ма,
Сырыңды мен алып кеттім.
Шат жанның сырласы—дала...
Құйғытып, жоғалып кеттім!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақиқат алдаспаны

  • 0
  • 0

Халқы азаттық алғанын
Қыран ерім
көрмеді-ау деп,
ішінен тынады елім.

Толық

Сырттан иттің жыры

  • 0
  • 0

Мен деген Сырттан — итпін кәдімгі,
Атымда әуез жоқ онша.
Құйқа құсатып үйттім жанымды,
Қотаннан бір қой жоғалса.

Толық

Өлең сүйген

  • 0
  • 0

Дәнекер болған өлең мықты жәй.—
Өшер ме сол күн көңілден.
Сол күні саған,
Кегендік қыз-ай,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер