Өлең, жыр, ақындар

Сыр

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2698
Тұлпарым тізгінін сүзіп,
Көктемде бір келіп кеткем.
Мен сонда үздігіп күліп,
Күлкіме тұрды еріп көктем.
Күн жағып отын ерінге,
Көзіңнен нұр тұнып тамды.
Қос кептер көкірегінде
Кенеттен бұлқынып қалды.
Көздерден қысылып, күнім,
Боз үйге кідіріп кірдің.
Сырыңды түсініп бүгін,
Жайыңды ұғынып тұрдым.
Көркейіп қырқам да гүлмен,
Ғажабын танытқанда алап—
Мен жаққа Тұлпарға мінген,
Тұрғансың жабықтан қарап.
Пәк көңіл кір жасыра ма,
Сырыңды мен алып кеттім.
Шат жанның сырласы—дала...
Құйғытып, жоғалып кеттім!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ба - я - ғы - да ...

  • 0
  • 0

Керек бүгін бұлардың аттануы,
Малды ауылға жеткізбек қаптағыны.
... Бұлт - көпшікті алмас - күн тіліп кетіп,
Бұрқырайды үсті-үстін ақ мамығы.

Толық

Махаббат

  • 0
  • 0

Түнгі аспандай жанарың жаудыраған
Қалай ғана, қарағым, ауды маған.
Мен одан бір ғаламат сезім көргем —
Мұхит көшіп, құрдымға тау құлаған!..

Толық

Қосбасар

  • 0
  • 0

Айбергенов жазып еді: Күй - ару
Домбырадан ұшады деп таранып. —
Арал — шанақ, екі шегі — Сыр, Әму,
Дала - Ақынның шабытынан нәр алып ...

Толық

Қарап көріңіз