Шерғала - шер
- 0
- 0
Шерғала!
Уа, шерменде шерлі қала,
Аршылан бұзып шыққан торды жаңа.
Қымтама құпияңды тырнағыңмен,
Сыр
Тұлпарым тізгінін сүзіп,Көктемде бір келіп кеткем.
Мен сонда үздігіп күліп,
Күлкіме тұрды еріп көктем.
Күн жағып отын ерінге,
Көзіңнен нұр тұнып тамды.
Қос кептер көкірегінде
Кенеттен бұлқынып қалды.
Көздерден қысылып, күнім,
Боз үйге кідіріп кірдің.
Сырыңды түсініп бүгін,
Жайыңды ұғынып тұрдым.
Көркейіп қырқам да гүлмен,
Ғажабын танытқанда алап—
Мен жаққа Тұлпарға мінген,
Тұрғансың жабықтан қарап.
Пәк көңіл кір жасыра ма,
Сырыңды мен алып кеттім.
Шат жанның сырласы—дала...
Құйғытып, жоғалып кеттім!..
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Маңғыстаудағы түн
- 0
- 0
Күн қызылы семіп, нұры жаңа өшті,
Жетіқарақшы көрінеді көмескі.
Түн тілінде тілдеседі менімен
Маңғыстауым — әрі жаңа, әрі ескі.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Адам
Рахмет -
Арман
Мықты ақын -
Нурул
керемет өте күрделі -
[[""]]
[[""]]
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі