Өлең, жыр, ақындар

Сыр

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2660
Тұлпарым тізгінін сүзіп,
Көктемде бір келіп кеткем.
Мен сонда үздігіп күліп,
Күлкіме тұрды еріп көктем.
Күн жағып отын ерінге,
Көзіңнен нұр тұнып тамды.
Қос кептер көкірегінде
Кенеттен бұлқынып қалды.
Көздерден қысылып, күнім,
Боз үйге кідіріп кірдің.
Сырыңды түсініп бүгін,
Жайыңды ұғынып тұрдым.
Көркейіп қырқам да гүлмен,
Ғажабын танытқанда алап—
Мен жаққа Тұлпарға мінген,
Тұрғансың жабықтан қарап.
Пәк көңіл кір жасыра ма,
Сырыңды мен алып кеттім.
Шат жанның сырласы—дала...
Құйғытып, жоғалып кеттім!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тірлік айнасы немесе қабірден қашу

  • 0
  • 0

... Сары уыз сәби — хабарсыз екем бәрінен,
Хабарсыз екем - ажалдың тіккен кәрінен.
Талмаурап жатып, кетіпті демім үзіліп,
Болмапты пайда мал дәрігер берген дәріден.

Толық

Өмірзая

  • 0
  • 0

Қарақшылар жетеу екен санасам,
Ақбоз, Көкбоз айналасы ала шаң ...
Ілесем деп аққан жұлдыз ізіне
Ылғи — осы,

Толық

Бәйгіде

  • 0
  • 0

Осы екен ғой, дариға-ай, тұлпар деген! —
Жарысты тек тұлпармен іңкәр-белең.
Құртар ма екен төзімді бойымдағы,
Бұрқанды өлең,

Толық

Қарап көріңіз