Өлең, жыр, ақындар

Сыр

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2730
Тұлпарым тізгінін сүзіп,
Көктемде бір келіп кеткем.
Мен сонда үздігіп күліп,
Күлкіме тұрды еріп көктем.
Күн жағып отын ерінге,
Көзіңнен нұр тұнып тамды.
Қос кептер көкірегінде
Кенеттен бұлқынып қалды.
Көздерден қысылып, күнім,
Боз үйге кідіріп кірдің.
Сырыңды түсініп бүгін,
Жайыңды ұғынып тұрдым.
Көркейіп қырқам да гүлмен,
Ғажабын танытқанда алап—
Мен жаққа Тұлпарға мінген,
Тұрғансың жабықтан қарап.
Пәк көңіл кір жасыра ма,
Сырыңды мен алып кеттім.
Шат жанның сырласы—дала...
Құйғытып, жоғалып кеттім!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Насихат қазақия

  • 0
  • 0

Шын шайырда ру жоқ — ұлт болады,
Рушылдың шатпағы — қыртқа дәрі...
Жерде жүрген бауырды бөле алмас ең,
Көтере алсаң тауыңды бұлттан әрі.

Толық

Көгілдір көйлек киген қыз

  • 0
  • 0

Алғандай киіп аспаннан жыртып,
Көгілдір еді көйлегің сенің.
Шомдырып нұрға тастар жанды ынтық,
Жанарларыңнан кейде күлсе күн.

Толық

Сыйлық туралы хикая

  • 0
  • 0

Күні кеше гулеп кетті астана —
Өсек десе жан кіреді, ә, тасқа да...
"Үлкен кісі сыйлық беріп шақырса,
Анау ақын бармай қапты,

Толық

Қарап көріңіз