Өлең, жыр, ақындар

Өлең - көктем

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 4113
Құстар әні думан ғып бар алапты,
Қайқы бұлақ сай-сайға тарап ақты.
Бар қызығын төсіне жиып алып,
Барақатты, бағыбан дала жатты.
Бәйшешек пен қызғалдақ қырда дүреп,
Маған бейне дейтіндей: "жырла, жүрек!"
Гүлді кешіп жүргенде,
Кенет менің
Кеудем көктемгі аспандай шулады кеп!
Жер ұғысып жаныммен, көк тілдесіп,
Жасыл дария үстінен өттім көшіп.
Сансыз сурет,
Қисапсыз қиқулы әнге
Көз талдырып,
Даусымды кеттім қосып.
Ақындықтың қазір мен күйін кештім,
Өлеңіммен келеді түйін шешкім.
Көктем келген, нөсерлі жанымдағы
Сезер ме екен ғажайып күйімді ешкім?!

1978 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ай – кірсіз, әруақ – үнсіз, Алла – мінсіз ...

  • 0
  • 0

Естерек Жаманбайұлы ақсақалға
Сапырып тұр Желтоқсан ала шаңын,
Мықыр аспан. Мүжік тау. Аласа қыр.
Төсек тартып қалыпты сар жамбас боп,

Толық

Сөну

  • 0
  • 0

"Шырақтай жанған жүрегім, —
Нұр шашам маңға—шашам жыр.
Мен, мен!.." — деп алыс кеткен сол—
Досымның нағыз бірі еді...

Толық

Тағы да бір оқиға

  • 0
  • 0

Жер астынан жік шығып,
қос құлағы тік шығып
Кеткендей боп, о тоба, қалғаным бар тіксініп .
Көп қабатты жаңа үйлер —

Толық

Қарап көріңіз