Өлең, жыр, ақындар

Өлең - көктем

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 4492
Құстар әні думан ғып бар алапты,
Қайқы бұлақ сай-сайға тарап ақты.
Бар қызығын төсіне жиып алып,
Барақатты, бағыбан дала жатты.
Бәйшешек пен қызғалдақ қырда дүреп,
Маған бейне дейтіндей: "жырла, жүрек!"
Гүлді кешіп жүргенде,
Кенет менің
Кеудем көктемгі аспандай шулады кеп!
Жер ұғысып жаныммен, көк тілдесіп,
Жасыл дария үстінен өттім көшіп.
Сансыз сурет,
Қисапсыз қиқулы әнге
Көз талдырып,
Даусымды кеттім қосып.
Ақындықтың қазір мен күйін кештім,
Өлеңіммен келеді түйін шешкім.
Көктем келген, нөсерлі жанымдағы
Сезер ме екен ғажайып күйімді ешкім?!

1978 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жастықтың жазғы бағы

  • 0
  • 0

Есенбайдың әні
Ақ самал жеткен күліп
Алдымнан есіп қашқан.
Жас дәурен — көктемгі бұлт,

Толық

Қызды ауылдағы түн

  • 0
  • 0

Ұйқыға бас қойды жұрт бірі қалмай...
Жатырмын тынши алмай, шырым алмай.
Бозбала — өзі ғашық, өзі жасық,
Ал сонда қызды ауылдың түні қандай!..

Толық

Кеңседегі кесір жыр

  • 0
  • 0

Мынау кеңсе қай кеңсе —мәрмәр кеңсе,
Енгізбейтін есігі аңғалды өлсе.
Кеңселердің желкесі күжіреймек —
Кер Заман мен шерлі адам кермар келсе.

Толық

Қарап көріңіз