Құрбыға наза

Тамырыңды — арнаңды ылайлап ағып,
Миыңа жүр ме, жарығым, мың ой қамалып?
Жаныңның маған дегенде тазалығына
Былай да нанып келемін,
Мұңайма налып!
"Не дауа — ауыр жолыңа?" — деп алып маған,
Кезің көп көзден отырған жоғалып ғалам.
Мен жайлы мұңды ылақтыр санаңнан, күнім,
Сәл жыми маған, жетеді,
Дем алып қалам!
Сиқырлы бегзат күлкіңмен қой-дағы жебеп,
Жүйріктігіме сене бер тойнағы бөлек.
Намысқа тиме қамым жеп,
Өз тағдырларын
Жігіттің сойы болса өзі — ойлауы керек!..
Босамай жүр ғой басым да кіл күдікті ойдан,
Салғым кеп кетед
Заманға бір бүлікті ойран —
Сұрайтын шақта ақырып — жұртыма теңдік,
Қара басымның мұңына құл қылып қойған!

Алматы, шілде,
1980 ж

---