Өлең, жыр, ақындар

Түнгі қиял

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2253
Иелік етіп тұрғанда қара түн даламда,
Қап-қара сұлулық жайғанда қанатын ғаламға,
Сапарға шықса боз атпен бозбала-ғашық,
Тыныштық даусын шу дүние жаңа тыңдағанда.
Дейтіндей, "бейуақ жол жүрді неге осы балдырған?"
Сыбыры сылқым самалмен кеңесіп алғым бар...
Қара судағы қалғыған ұқсап аққуға,
Ақ көйлекпенен көрінсе елесің алдымнан.
Сезім кеп жетсе содан соң самалдан құраққа,
Қиялды бастап әкетсе жаңа арман жыраққа.
Ақбоз ат мені жеткізсе алып-ұшып бір,
Қара түндегі қалғыған,
Ағарған Мұратқа...
Қарықтырғанда көзімді ақ тамақ қарша,
Сезім шіркінді төзімім шаққа басқарса.
Телміре қарап содан соң бір-бірімізге,
Тұра берсек-ау тапжылмай ақ таң атқанша!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тірлік

  • 0
  • 0

Мен деген кім? —
Жүрген сүлде кескінмін,
Хайуан текті кейіпке енген қан ысып.
Тіршілікке келгенімді кеш білдім,

Толық

Жантәсілім

  • 0
  • 0

Кәр тікті тағы бұл "құдай",
Жегенің таяқ жендеттен.
Адал, ақ менің, жұртым - ай,
Қара бақ едің сен неткен?!

Толық

Мұқағали моласында

  • 0
  • 0

Күлі қалғанда Өртенген Жасыл Әлемнің,
Қасыма келгін,
Мұңайма,
Жасыма! — дер кім?.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер