Өлең, жыр, ақындар

Түнгі қиял

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2373
Иелік етіп тұрғанда қара түн даламда,
Қап-қара сұлулық жайғанда қанатын ғаламға,
Сапарға шықса боз атпен бозбала-ғашық,
Тыныштық даусын шу дүние жаңа тыңдағанда.
Дейтіндей, "бейуақ жол жүрді неге осы балдырған?"
Сыбыры сылқым самалмен кеңесіп алғым бар...
Қара судағы қалғыған ұқсап аққуға,
Ақ көйлекпенен көрінсе елесің алдымнан.
Сезім кеп жетсе содан соң самалдан құраққа,
Қиялды бастап әкетсе жаңа арман жыраққа.
Ақбоз ат мені жеткізсе алып-ұшып бір,
Қара түндегі қалғыған,
Ағарған Мұратқа...
Қарықтырғанда көзімді ақ тамақ қарша,
Сезім шіркінді төзімім шаққа басқарса.
Телміре қарап содан соң бір-бірімізге,
Тұра берсек-ау тапжылмай ақ таң атқанша!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көне жұртқа қайрылу

  • 0
  • 0

Жатқанмен талдар гүлдеп, дүреп терек,
Сөнетін болмады ғой жүректегі от.
Бақ тілеп кеткеніммен: "Ермеді" деп, —
Жырларым саған әлі жүр өкпелеп.

Толық

Кездесу

  • 0
  • 0

"... Болмашы бір қызықтай оңай кеткен,
Менен жылдам құтылдым, деп, ойлап па ең?
Жо - жоқ, қалқам, сен бұлай қателеспе,
Бекер еріп жүрсің ғой жат елеске.

Толық

Шалшық-айна

  • 0
  • 0

Бозбалаң шақ! —
Көңілге бердің көрік,
Жүр бақшаңа менің де енгім келіп...
Адам жаны айна ғой,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар