Өлең, жыр, ақындар

Түнгі қиял

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2147
Иелік етіп тұрғанда қара түн даламда,
Қап-қара сұлулық жайғанда қанатын ғаламға,
Сапарға шықса боз атпен бозбала-ғашық,
Тыныштық даусын шу дүние жаңа тыңдағанда.
Дейтіндей, "бейуақ жол жүрді неге осы балдырған?"
Сыбыры сылқым самалмен кеңесіп алғым бар...
Қара судағы қалғыған ұқсап аққуға,
Ақ көйлекпенен көрінсе елесің алдымнан.
Сезім кеп жетсе содан соң самалдан құраққа,
Қиялды бастап әкетсе жаңа арман жыраққа.
Ақбоз ат мені жеткізсе алып-ұшып бір,
Қара түндегі қалғыған,
Ағарған Мұратқа...
Қарықтырғанда көзімді ақ тамақ қарша,
Сезім шіркінді төзімім шаққа басқарса.
Телміре қарап содан соң бір-бірімізге,
Тұра берсек-ау тапжылмай ақ таң атқанша!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлең сүйген

  • 0
  • 0

Дәнекер болған өлең мықты жәй.—
Өшер ме сол күн көңілден.
Сол күні саған,
Кегендік қыз-ай,

Толық

Анна. Тоғжан. Жүрек. Тас

  • 0
  • 0

Кеудеде тулап өр жырлар,
Көңілім самғап аспанға,
"Махаббат, қызық мол жылдар...
"Өтті ғой біздің бастан да.

Толық

Қараған Босаға қырғыны

  • 0
  • 0

"Біссіміллә!" — деп бастайық гәптің басын,
Ер назарын қайтармай, аттың басын!
Ала майдан алғида жолықтырмай,
Ақ қағаздың бетінде тап қылғасын!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар