Өлең, жыр, ақындар

Түнгі қиял

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2286
Иелік етіп тұрғанда қара түн даламда,
Қап-қара сұлулық жайғанда қанатын ғаламға,
Сапарға шықса боз атпен бозбала-ғашық,
Тыныштық даусын шу дүние жаңа тыңдағанда.
Дейтіндей, "бейуақ жол жүрді неге осы балдырған?"
Сыбыры сылқым самалмен кеңесіп алғым бар...
Қара судағы қалғыған ұқсап аққуға,
Ақ көйлекпенен көрінсе елесің алдымнан.
Сезім кеп жетсе содан соң самалдан құраққа,
Қиялды бастап әкетсе жаңа арман жыраққа.
Ақбоз ат мені жеткізсе алып-ұшып бір,
Қара түндегі қалғыған,
Ағарған Мұратқа...
Қарықтырғанда көзімді ақ тамақ қарша,
Сезім шіркінді төзімім шаққа басқарса.
Телміре қарап содан соң бір-бірімізге,
Тұра берсек-ау тапжылмай ақ таң атқанша!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дәм айыру

  • 0
  • 0

Тісің шықты - иегіңді жарып, қанап,
Жейтін болдың дәміңді — анықтап ап.
Құйтақандай көжегім! — әрнәрсені
Отырасың аузыңа салып қарап.

Толық

Қозы-Баян кесенесінде

  • 0
  • 0

Кірпігі гүлдің төккендей
Мөлт етіп тамды бейқам шық..
Жап-жаңа жүріп өткендей
Аягөз ару — Ай-Таңсық.

Толық

Т. Айбергенов рухымен сырласу

  • 0
  • 0

Ойы — өзен,
арманы—шың,
қиялы — құм,
Әлемге сан ұшқынын құяды күн.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар