Өлең, жыр, ақындар

Құдай туралы жыр

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 5437
Құдай, сені жоқ деп жүр ғой адамдар,
Құдай, сені жоқ деп жүр ғой надандар
Жұдырықтай жердің тұрғындарына
Барлығыңды дәлелдеуге шамаң бар.
Талтаңдаған сан миллиард кеудені,
Төресінген топастарды төрдегі —
Тәнті қылшы;
Хақтығыңды дәлелдеп,
Тас - талқан ғып хайуандарды жердегі.
Ол үшін де қажет Сенің күлуің,
Мазақ қылып көрбақтардың қылығын.
Жалғыз сәтке пайда бол да аспанда
Қарқылдап бір күлші, Құдай — Ұлығым!
Басқа құл да,
Өзі ғана тектідей
Төбесімен жүргендерге көк тірей;
"Кісің - мен!" — деп,
Ісінген көп мешінге
Қарқылдап бір күлер кезің жетті ғой!
Күлші, Құдай!
Соған Күн мен Ай құштар,
Ай, Күнге де тор — тұзағын жайды іштар.
"Бір - бір құдай санап жүрген өздерін"
"А, Құдайлап" өліп кетсін байғұстар.
Сөйлегін жердегі бар не тілде,
Бір рет күл, жоқ болып кет, өкінбе.
Сен күлгенде өлмей қалған
Адамдар —
Өмір сүрсін сорлы Жердің бетінде!..

13.01.1982 ж. Алматы 



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағым-арман

  • 0
  • 0

Күн күйіп тұр.
Қан құрғап шөлдегенім,
Таңдай — тандыр,
Көз — бұлдыр, кермек — ерін...

Толық

Ағаға жазған хаттардан

  • 0
  • 0

Қара Ертіс қара өлеңнің арнасындай,
Шыңғыстау — поэзия Парнасындай.
Пірлі Абай мөр ғып өзі басып кеткен —
Судағы Ай Пегасыңның таңбасындай.

Толық

Абыз – ата

  • 0
  • 0

Басынан қанша бұлт ауған,
Төсінен сонша жұрт ауған —
Жасырар сырым жоқ менің
"Қаратаумын!" — деп керіліп жатқан бұл таудан.

Толық

Қарап көріңіз