Өлең, жыр, ақындар

Сағым-арман

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1491
Күн күйіп тұр.
Қан құрғап шөлдегенім,
Таңдай — тандыр,
Көз — бұлдыр, кермек — ерін...
Үміттеніп жеткенім шиман тақыр,
Болып шықты көк сағым — көл дегенім.
Өрмекшінің мен кештім өлмес күнін,
Иесіз дүздің өксігін енді естідім.
Тақымымда таңертең ойнап шыққан
Солқылдайды бүйірі кер бестінің.
Қу медиен.
Пенде жоқ хал-жай сұрар,
Жұмырым — бос.
Емге жоқ таңдай шылар.
Талмай шыдар сапарға серік қайда,
Қалмай сынар безер құм — нардай сұлар.
Тынбай шалып аңызақ мұңды күйін,
Тыңдай салып күйлейді күллі биін.
"Алыс жолға неме ғой жалғыз шыққан!..
Деп табалап қашқан кіл жынды құйын.
Қақпасынан енгенше теңбіл доп-күн
Мен білмеппін. —
Қанша әлі жол жүрмекпін.
Келдің-кеттің демейтін қыр меңіреу,
Нілін ғана талмаймын зеңбіл көктің. 
"Жетер жерге жете алсам — құдай қалап."—
Үміт, күдік арбасты, мың ой қамап.
Сағым қуып жүргенде өлгендердің
Молалары самсап тұр—сынай қарап...
Естілгенмен дүз демі жат сарын боп,
Көштім көлден — көзімде бақша бүрлеп.
...Шөлдеп келем Ұлы Арман —
Кәусар Жырға,
Алдамағай жеткенде-ақ сағым боп!.. 



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Махаббат

  • 0
  • 0

Түнгі аспандай жанарың жаудыраған
Қалай ғана, қарағым, ауды маған.
Мен одан бір ғаламат сезім көргем —
Мұхит көшіп, құрдымға тау құлаған!..

Толық

Күз аңқыған

  • 0
  • 0

Ай астында балқиды бозаң қырым,
Жұпар лепті аңқытып тозаң нұрын.
Алтын сағат байланған нұр шынжырға,
Айдың күміс тілінен, жыр, сыңғырла.

Толық

Триптих

  • 0
  • 0

Түнгі бақта нұр кешу
Жерден Мәді шыққан жоқ, көктен Ғайса,
Жылдағыдай тағы да көк бел-майса.
Баяғыдай ұстайды балалығым,

Толық

Қарап көріңіз